Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kwalifikacje do Pucharu Świata w Rugby 2015 miały na celu wyłonienie reprezentacji narodowych w rugby union, które wystąpią w finałach tego turnieju.
Turniej finałowy organizowanego przez IRB Pucharu Świata odbędzie się w Anglii w 2015 roku i weźmie w nim udział dwadzieścia drużyn. Dwanaście z nich zapewniło sobie automatyczny awans zajmując w swoich grupach na poprzednim turnieju zorganizowanym w Nowej Zelandii jedno z pierwszych trzech miejsc. W celu obsadzenia pozostałych ośmiu miejsc zostały zorganizowane kilkuetapowe eliminacje, oparte na turniejach regionalnych i wykorzystujące już istniejące rozgrywki, m.in. Puchar Narodów Europy i Asian Five Nations. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: Europie i Ameryce (Południowej wspólnie z Północną) przyznano po dwa miejsca, po jednym przydzielono Azji, Afryce oraz Oceanii. O ostatnie, dwudzieste miejsce rozegrany został baraż, w którym wzięły udział drużyny z czterech kontynentów (poza Oceanią), które wywalczyły takie prawo w kwalifikacjach regionalnych[1].
W marcu 2012 roku został ogłoszony schemat kwalifikacji, w którym o osiem miejsc rywalizowało osiemdziesiąt reprezentacji z sześciu zamieszkanych kontynentów, które w sumie rozegrały 184 mecze[2].
Automatyczny awans uzyskały drużyny, które zajęły jedno z pierwszych trzech miejsc w swoich grupach podczas Pucharu Świata 2011[3].
Dzięki systemowi awansów pomiędzy dywizjami proces kwalifikacyjny objął trzy najwyższe dywizje Pucharu Afryki. Awans do turnieju głównego jako Afryka 1 uzyskał zwycięzca dywizji 1A Pucharu Afryki 2014, zaś druga drużyna tego turnieju wystąpiła w barażu[4][5]. W rozegranym systemem kołowym turnieju Dywizji 1A Pucharu Afryki 2014 trzy zespoły uzyskały dziesięć punktów i o końcowej kolejności decydował lepszy bilans małych punktów. Dzięki wysokiemu zwycięstwu w ostatniej rundzie na czele znalazła się Namibia, zaś drugie miejsce przypadło Zimbabwe – zespoły te awansowały odpowiednio do turnieju głównego i barażu[6].
Kwalifikacje w tym regionie rozpoczęły się turniejami NACRA Championship 2012 oraz CONSUR B 2012 odpowiednio dla drużyn zrzeszonych w NACRA i CONSUR. Ich triumfatorzy zagrali ze sobą o prawo gry w turnieju CONSUR A 2013 z zespołem, który zajął ostatnie miejsce w zawodach CONSUR A 2012. Zwycięzca dwumeczu pomiędzy USA a Kanadą uzyskał bezpośredni awans jako Ameryka 1, przegrany z tego meczu natomiast zmierzył się ze najlepszym spośród walczących w kwalifikacjach zespołem turnieju CONSUR A 2013. Zwycięzca tego dwumeczu awansował do turnieju głównego jako Ameryka 2, pokonany zaś otrzymał szansę gry w barażu[7].
Mistrzowie Karaibów – reprezentacja Bermudów – przegrała ze zwycięzcą CONSUR B 2012, Paragwajem[8], który z kolei w meczu barażowym o udział w CONSUR A 2013 uległ Brazylijczykom[9]. W zawodach tych wśród walczących o awans trzech zespołów najlepsi okazali się Urugwajczycy[10].
Dwumecz pomiędzy Kanadą a USA odbył się w dniach 17 i 24 sierpnia 2013 roku[11], a w obu meczach górą okazali się Kanadyjczycy zyskując tym samym bezpośredni awans do grupy D Pucharu Świata[12][13].
W połowie października 2013 roku ustalono natomiast daty spotkań o drugie amerykańskie miejsce – zaplanowane zostały na 22 i 29 marca 2014 roku[14]. W pierwszym z nich padł remis[15], w drugim lepsi okazali się reprezentanci USA awansując tym samym do grupy B turnieju głównego, Urugwajczycy zyskali natomiast prawo do udziału w barażach[16].
Bezpośredni awans jako Azja 1 uzyskał triumfator Asian Five Nations 2014. Druga drużyna tego turnieju wystąpi natomiast w barażu o dwudzieste miejsce[17][18]. System awansów między dywizjami umożliwiał walkę o premiowane kwalifikacją miejsca również zespołom z niższych dywizji tych rozgrywek[19]. W zawodach triumfowała faworyzowana Japonia awansując tym samym do Pucharu Świata 2015, zawodnicy z Hongkongu trafili natomiast do barażu[20].
Bezpośredni awans (jako Europa 1 i Europa 2) uzyskały dwie czołowe drużyny z Dywizji 1A Pucharu Narodów Europy 2012-2014. Trzecia drużyna tych zawodów zagrała w meczu o udział w barażach o dwudzieste miejsce ze wygranym fazy play-off pomiędzy zwycięzcami niższych dywizji Pucharu Narodów Europy[21].
Pod koniec kwietnia 2013 roku znani byli triumfatorzy wszystkich czterech grup Dywizji 2 – Holandia, Izrael, Cypr i Luksemburg. Zwycięzca Dywizji 2C, Cypr, nie będąc członkiem IRB, nie był uprawiony do udziału w barażach, zatem jego miejsce zajęła następna w klasyfikacji Słowenia[22][23][24]. W pierwszej fazie Luksemburczycy pokonali Słoweńców[25], w następnej ulegając Izraelowi[26]. Holendrzy odnieśli wysokie zwycięstwo nad Izraelczykami[27] i w maju 2014 roku spotkali się z triumfatorami Dywizji 1B – Niemcami[28]. Na zwycięzców tego pojedynku, którymi okazali się Niemcy[29], czekała Rosja, która zajęła trzecie miejsce w najwyższej dywizji[30]. Na kilka minut przed końcem meczu na prowadzeniu byli Niemcy, jednak dwa przyłożenia Rosjan dały im awans do barażu[31][32].
Na dwa spotkania przed zakończeniem rozgrywek Dywizji 1A awans do Pucharu Świata zapewniły sobie Gruzja i Rumunia[33]. W bezpośrednim pojedynku lepsi okazali się Gruzini, którzy tym samym trafili do grupy C, Rumuni zaś dołączyli do grupy D[34][35].
Wyniki Fazy Play-Off | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Runda | Data | Gospodarze | Wynik | Goście | Miejsce | Widownia |
Runda 1. | 5 maja 2013 | Luksemburg | 22–10 | Słowenia | Stade Josy Barthel, Luksemburg | 800[36] |
Runda 2. | 5 października 2013 | Luksemburg | 12–26 | Izrael | Stade Josy Barthel, Luksemburg | 1200[37] |
Runda 3. | 26 października 2013 | Izrael | 8–52 | Holandia | stadion Instytutu Wingate, Izrael | 2200[38] |
Runda 4. | 10 maja 2014 | Holandia | 7–17 | Niemcy | Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam | 1293[39] |
Runda 5. | 24 maja 2014 | Niemcy | 20–31 | Rosja | Wolfgang-Meyer-Sportanlage, Hamburg | 4000[40] |
Jako Oceania 1 zagrał zwycięzca meczu pomiędzy Fidżyjczykami a triumfatorem Oceania Cup 2013[41][42][43]. Turniej ten na swoją korzyść rozstrzygnęli reprezentanci Wysp Cooka[44] i w czerwcu 2014 roku zmierzyli się z Fidżyjczykami o miejsce w grupie A Pucharu Świata. Niespodziewanie po pół godziny gry faworyci przegrywali 5–6, jednak zdobyli następnie siedemnaście przyłożeń przekraczając barierę stu punktów[45].
28 czerwca 2014 15:00 |
Fidżi | 108:6 | Wyspy Cooka | Churchill Park, Lautoka Widzów: 2760 Sędzia: Nick Briant |
Punkty: Nagusa 10 (2P) Kenatale 5 (P) Talebula 13 (2P dg) Nadolo 21 (3P 3pd) Tikoirotuma 5 (P) Votu 5 (P) Ralulu 14 (7pd) Qera 5 (P) Delai 10 (2P) Atalifo 5 (P) Matawalu 10 (2P) Waqaniburotu 5 (P) |
Relacja | Punkty: Vaevae 6 (2K) |
W barażu o ostatnie, dwudzieste miejsce na Pucharze Świata zagrały cztery drużyny – najlepsze z tych, które nie uzyskały dotąd kwalifikacji – z czterech kontynentów poza Oceanią. Zwycięzca europejskiego play-off zagrał z drugą drużyną z Afryki, a przegrany z amerykańskiego meczu play-off spotkał się z drugą drużyną Asian Five Nations 2014. Runda półfinałowa rozegrana była w formie jednego meczu na boisku drużyny, która zajmowała wyższą lokatę w rankingu IRB, finał barażu odbył się natomiast w formie dwumeczu[46].
W Krasnojarsku gospodarze pokonali reprezentację Zimbabwe[47], zaś w Montevideo Urugwajczycy po zwycięstwie nad Hongkongiem po raz trzeci z rzędu zapewnili sobie udział w finale barażu[48]. Dwumecz został zaplanowany w dniach 27 września i 11 października 2014 roku w Krasnojarsku i Montevideo[49]. W pierwszym pojedynku Rosjanie okazali się lepsi jednym punktem[50], w rewanżu zaś Urugwajczycy nie dali szans rywalom zwyciężając dziewięcioma punktami i w dwumeczu zapewniając sobie udział w turnieju finałowym Pucharu Świata po dwunastu latach przerwy[51].
Półfinały | Finał | |||||||
Rosja Europa | 23 | |||||||
Zimbabwe Afryka | 15 | |||||||
Rosja | 22 27 | |||||||
Urugwaj | 21 36 | |||||||
Hongkong Azja | 3 | |||||||
Urugwaj Ameryka | 28 | |||||||
2 sierpnia 2014 15:45 |
Urugwaj | 28:3 | Hongkong | Estadio Charrúa, Montevideo Widzów: 5000 Sędzia: Federico Anselmi |
Punkty: Magno 5 (P) Ormaechea 18 (6K) Berchesi 5 (P) |
Relacja | Punkty: McAdam 3 (K) Leon Wei Hon Sum, Nick Hewson |
2 sierpnia 2014 19:00 |
Rosja | 23:15 | Zimbabwe | Stadion Centralny, Krasnojarsk Widzów: 6500 Sędzia: Nigel Owens |
Punkty: Kusznariow 8 (pd 2K) Klucznikow 5 (P) Simplikiewicz 5 (P) Griesiew 5 (P) Igriecow |
Relacja | Punkty: Cronje 5 (pd K) Groenewald 5 (P) Chitokwindo 5 (P) |
27 września 2014 16:00 |
Rosja | 22:21 | Urugwaj | Stadion Centralny, Krasnojarsk Sędzia: George Clancy |
Punkty: G. Cnobiladze 5 (P), Kusznariow 17 (pd 5K) Igriecow, Ostrouszko |
Relacja | Punkty: Berchesi 21 (7K) |
11 października 2014 15:45 |
Urugwaj | 36:27 | Rosja | Estadio Charrúa, Montevideo Widzów: 14 000 Sędzia: Romain Poite |
Punkty: Prada 5 (P), Corral 5 (P), Ormaechea 5 (P), Berchesi 21 (3pd 5K) Arboleya |
Relacja | Punkty: Januszkin 5 (P), Artiemjew 5 (P), Kusznariow 17 (pd 5K) Igriecow, Simplikiewicz |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.