![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Przys%25C5%2582op_Mietusi_a2.jpg/640px-Przys%25C5%2582op_Mietusi_a2.jpg&w=640&q=50)
Przysłop Miętusi
przełęcz w Tatrach Zachodnich / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przysłop Miętusi (1190 m[1], według wcześniejszych pomiarów 1189 lub 1187 m[2]) – niewielka, szeroka przełęcz pomiędzy Skoruśniakiem i Hrubym Reglem – wzniesieniami oddzielającymi Dolinę Małej Łąki od Doliny Miętusiej i Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[2]. Przełęcz to szerokie i płaskie siodło. Na nim, i na jego zachodnich stokach, znajduje się Miętusia Polana, na której w latach 1933–1986 działało Schronisko Ptasia[3]. Do Doliny Małej Łąki opada spod przełęczy zalesiony Gmiński Żleb[4].
![]() Rozdroże na Przysłopie Miętusim | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Wysokość |
1190 m n.p.m. | ||
Pasmo | |||
Sąsiednie szczyty | |||
![]() | |||
|
Przełęcz jest węzłem szlaków turystycznych, dogodnym miejscem odpoczynku i dobrym punktem widokowym. Z przysłopu roztaczają się widoki na Giewont i Czerwone Wierchy z kotłami polodowcowymi Wielkiej i Małej Świstówki oraz wiszącą Doliną Litworową i Mułową, a w kierunku zachodnim – Kominiarski Wierch, Halę Stoły, Zadnią Kopkę. Patrząc w kierunku Doliny Kościeliskiej, można dostrzec wznoszącą się w lesie tuż nad polaną Zawiesistą Turnię. Po północnej stronie, na skraju lasu znajduje się Czerwona Skałka, w której niegdyś wydobywano dobrą rudę żelaza[3].
Pastwiska na tej polanie otrzymał w roku 1595 od króla Zygmunta III Wazy niejaki T. Miętus z Cichego. W języku Wołochów, którzy rozpowszechnili pasterstwo w Karpatach, słowo prislop oznacza przełęcz[3].