![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/A_Short_History_of_Traffic_Engineering.png/640px-A_Short_History_of_Traffic_Engineering.png&w=640&q=50)
Przyjazność dla rowerów
polityka rowerowa i praktyki / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przyjazność dla rowerzystów / Przyjazność dla rowerów – zasady i praktyki pomagające osobom poruszającym się na rowerze czuć się bardziej komfortowo podczas podróżowania, szczególnie wraz z innym ruchem drogowym lub na przecięciu ruchu drogowego; Obejmuje wiele czynników, w tym planowanie urbanistyczne i decyzje dotyczące infrastruktury rowerowej. Piętno wobec osób jeżdżących na rowerze i strach przed jazdą na rowerze to konstrukt społeczny, który należy w pełni zrozumieć, promując kulturę przyjazną rowerom[1].
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/A_Short_History_of_Traffic_Engineering.png/640px-A_Short_History_of_Traffic_Engineering.png)
Liga Amerykańskich Rowerzystów(inne języki) (LAR) wyznaczyła zestaw pięciu kryteriów[2] do oceny przyjazności miasta dla rowerów. Kryteria te są sklasyfikowane w nagłówkach: inżynieria, zachęty, ocena i planowanie, edukacja, egzekwowanie[3]. LAR prowadzi program Bike Friendly America zapewniając zwolennikom i twórcom mapę i praktyczną pomoc w budowaniu miejsc bardziej przyjaznych dla osób jeżdżących na rowerze.
Duński konsultant ds. projektowania urbanistycznego, Jan Gehl[4], odegrał kluczową rolę w promocji i wdrażaniu tej polityki Copenhagenize w Kopenhadze, według której planowanie i projektowanie urbanistyczne koncentruje się na uczynieniu miasta bardziej dostępnym dla rowerzystów i
![Destinations of CS7 in the style of a tube line, on a large upright sign.](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/Colliers_Wood_London_2011_07.jpg/640px-Colliers_Wood_London_2011_07.jpg)
pieszych oraz mniej zależnym od samochodu[5]. Duński konsultant ds. Projektowania urbanistycznego Mikael Colville-Andersen ukuł i spopularyzował ten termin w tym znaczeniu wśród szerszej publiczności, począwszy od 2007 roku na blogu Copenhagenize.com[6], który
podkreśla, jak rower może być ważnym narzędziem w tworzeniu miast przyjaznych życiu. Od tego czasu termin ten rozprzestrzenił się na Wielką Brytanię, Europę i inne miejsca na świecie. Blog Copenhagenize.com zainspirował powstanie innych blogów o tej samej tematyce dla miast takich jak Amsterdam, Portland, Lizbona, Hamburg i Monachium[7][8][9].
Na podstawie tego terminu powstała ocena przyjazności miast dla rowerzystów nazywana Copenhagenize-Index. W rankingu tym w 2019 roku, Kopenhaga ma współczynnik na poziomie 90%, Amsterdam 89% a Utrecht 88%[10][11].
Inny współczynnik Global Bibycle Cities Index ocenia miasta pod względem 16 czynników. W tym zestawieniu z 2022 roku 3 pierwsze miejsca zajmują kolejno: Utrecht, Munster, Antwerpia, a na kolejnych miejscach Kopenhaga i Amsterdam. Wśród polskich miast Warszawa zajęła 59 miejsce, a Kraków 68[12].