![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Sprocket35b.svg/langpl-640px-Sprocket35b.svg.png&w=640&q=50)
Przekładnia hipoidalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Przekładnia hipoidalna – rodzaj przekładni zębatej o osiach wichrowatych i łukowej linii zęba. Przekładnia hipoidalna różni się od stożkowej poprzecznym przesunięciem osi zębnika w stosunku do osi koła talerzowego.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Sprocket35b.svg/640px-Sprocket35b.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Differentialgetriebe2.jpg/640px-Differentialgetriebe2.jpg)
Przekładnie hipoidalne są szeroko rozpowszechnione zwłaszcza w pojazdach samochodowych, w jednostopniowych mostach napędowych. Na szerszą skalę rozpoczęto ich stosowanie w konstrukcji samochodów ok. 1936 roku, co umożliwiło obniżanie podłogi w samochodach z dominującym wówczas tylnym napędem[1].