![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Wiens_law.svg/langpl-640px-Wiens_law.svg.png&w=640&q=50)
Prawo Wiena
związek temperatury ciała doskonale czarnego z maksimum jego widma / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Prawo Wiena?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Prawo przesunięć Wiena – moc promieniowania elektromagnetycznego emitowanego przez ciało doskonale czarne przyjmuje najwyższą wartość dla długości fali odwrotnie proporcjonalnej do temperatury ciała, zgodnie ze wzorem[1]:
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4d/Orion_3008_huge.jpg/640px-Orion_3008_huge.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Wiens_law.svg/640px-Wiens_law.svg.png)
gdzie:
– długość fali promieniowania o maksymalnej mocy mierzona w metrach,
– temperatura ciała doskonale czarnego mierzona w kelwinach,
– stała przesunięć Wiena[2].
Prawo Wiena zostało odkryte przez Wilhelma Wiena, który sformułował je na podstawie danych doświadczalnych w 1893 roku. Teoretycznie prawo to można wyprowadzić z rozkładu Plancka promieniowania ciała doskonale czarnego, które Planck sformułował w 1900 roku.
Prawo Wiena znajduje liczne zastosowania, np. pozwala określić temperatury gwiazd na podstawie pomiaru ich światła, przy założeniu, że promieniują one jak ciało doskonale czarne (co jest bliskie prawdy).