![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Cont_dynode_detector.jpg/640px-Cont_dynode_detector.jpg&w=640&q=50)
Powielacz elektronowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powielacz elektronowy – samodzielne urządzenie lub element innego, będący lampą próżniową wzmacniającą słabe impulsy elektronowych poprzez wykorzystanie emisji wtórnej.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/20/Photomultipliertube-pl.svg/640px-Photomultipliertube-pl.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/67/Electron_multiplier.svg/320px-Electron_multiplier.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/Cont_dynode_detector.jpg/640px-Cont_dynode_detector.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bc/Channel_PhotoMultiplier.jpg)
Powielacz składa się z serii elektrod zwanych dynodami podłączonych do coraz wyższego napięcia, wykonywane są ze stopów metali z dodatkiem berylu, a ich powierzchnia poddawana jest procesowi aktywacji. Dynody są odpowiednio ukształtowane tak by elektrony wyemitowane z poprzedniej trafiały na kolejną. Różnica potencjałów między nimi wynosi od 200 do 500 V. Elektron padając na dynodę wywołuje emisję wtórną kilku do kilkunastu elektronów. Powielacz zawiera kilka do kilkunastu dynod, ostatnia elektroda nie jest dynodą a anodą, przechwytuje wytworzone elektrony umożliwiając zliczenie ich[1].