Powiat duniłowicki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powiat duniłowicki (lub duniłowiczowski) – powiat utworzony 7 listopada 1920 pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych z części powiatów dziśnieńskiego (gminy: Postawy i Łuck), wilejskiego (gminy: Łuczaj, Norzyca, Porpliszcze, Parafjanowo, Wołkołata, Duniłowicze, Mańkowicze, Miadzioł, Zaśno i Budsław) i borysowskiego (gminy: Dokszyce[1] i Tumiłowicze)[2].
powiat | |||||
1920–1926 | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Data powstania |
7 listopada 1920 | ||||
Data likwidacji | |||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
3849 km² | ||||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
29,3 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa |
19 lutego 1921 powiat duniłowiczowski wszedł w skład nowo utworzonego województwa nowogródzkiego. Jego siedzibą było miasteczko Duniłowicze. W skład powiatu wchodziło jedno miasto i 14 gmin. 13 kwietnia 1922 powiat duniłowicki został wyłączony z województwa nowogródzkiego i przyłączony do Ziemi Wileńskiej[3].
Z dniem 1 stycznia 1926 siedziba władz powiatowych w Duniłowiczach została przeniesiona do Postaw, a nazwa powiatu duniłowickiego zmieniona na powiat postawski[4].