Powiat Buk
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Powiat bukowski (niem. Kreis Buk[1]) – powiat istniejący w okresie 1818–1887 w obrębie rejencji poznańskiej Królestwa Prus[2].
powiat | |||
Budynek dawnego sądu powiatowego w Buku | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Populacja (1837) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba okręgów |
4 | ||
Liczba majątków |
24 | ||
brak współrzędnych | |||
|
Rozporządzenie króla Prus Fryderyka Wilhelma III z dnia 30 kwietnia 1815 przyłączało do Królestwa Prus Wielkie Księstwo Poznańskie w podziale na dwie rejencje i powiaty. 1 stycznia 1818 w rejencji poznańskiej powołano do życia 17 powiatów – w tym pow. bukowski[2]. Zlikwidowany on został wskutek ustawy z 6 czerwca 1887 roku o podziale powiatów. Z jego obszaru wyodrębniono dwa nowe powiaty: nowotomyski oraz grodziski[2].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815–1848) siedzibą landrata był Buk. W ramach represji władz pruskich za aktywny udział kosynierów bukowskich w Wiośnie Ludów siedzibę władz (niem. Landratsamt) przeniesiono w 1848 roku do Nowego Tomyśla.
Od północy powiat bukowski graniczył z powiatem szamotulskim i międzychodzkim, od wschodu z poznańskim, od południa stykał się z powiatem kościańskim i babimojskim. Od zachodu z kolei graniczył z powiatem międzyrzeckim[3].