![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3f/Francisco_de_Goya_y_Lucientes_-_Portrait_of_Mar%25C3%25ADa_Teresa_de_Vallabriga_on_Horseback_-_WGA9990.jpg/640px-Francisco_de_Goya_y_Lucientes_-_Portrait_of_Mar%25C3%25ADa_Teresa_de_Vallabriga_on_Horseback_-_WGA9990.jpg&w=640&q=50)
Portret Marii Teresy de Vallabriga na koniu
obraz Francisca Goi / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Portret Marii Teresy de Vallabriga na koniu[1][2] lub Portret konny Marii Teresy[3] (hiszp. Retrato ecuestre de María Teresa de Vallabriga lub María Teresa de Vallabriga a caballo) – obraz olejny hiszpańskiego malarza Francisca Goi (1746–1828). Obraz, który znajduje się w zbiorach Galerii Uffizi we Florencji, jest wykonanym przez Goyę olejnym szkicem przygotowawczym. Powstały na jego podstawie właściwy portret o większych rozmiarach zaginął[3][4]. Portret miał stanowić parę z wykonanym wcześniej przez genueńczyka Francesco Sasso portretem konnym infanta Ludwika Antoniego[4].
![]() | |||
Autor | |||
---|---|---|---|
Rodzaj | |||
Data powstania |
1783–1784 | ||
Medium |
olej na płótnie | ||
Wymiary |
82,5 × 62 cm | ||
Miejsce przechowywania | |||
Miejscowość | |||
Lokalizacja | |||
|
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Vel%C3%A1zquez_-_Isabel_de_Borb%C3%B3n_%28Museo_del_Prado%2C_1634-35%29.jpg/640px-Vel%C3%A1zquez_-_Isabel_de_Borb%C3%B3n_%28Museo_del_Prado%2C_1634-35%29.jpg)
Portret przedstawia Marię Teresę de Vallabriga y Rozas, żonę infanta Ludwika Antoniego Burbona, brata Karola III. Małżeństwo z młodszą o 32 lata Marią Teresą było jednym z powodów, dla którego infant popadł w niełaskę i został wydalony z madryckiego dworu. Maria Teresa, córka kapitana aragońskiej kawalerii[1], nie miała królewskiego rodowodu, dlatego małżeństwo uznano za morganatyczne, a infant i jego rodzina utracili liczne przywileje[5]. Rodzina zamieszkała w Arenas de San Pedro, gdzie na zaproszenie infanta dwukrotnie odwiedził ich Goya, aby namalować kilka portretów[6].
Goya przedstawił Marię Teresę na wzór konnych portretów hiszpańskich monarchiń. Prawdopodobnie inspirował się portretem królowej Izabelli Francuskiej pędzla Velazqueza. Zapożyczył od niego nie tylko kompozycję i tło z górskim pejzażem (u Goi można rozpoznać łańcuch Sierra de Gredos i szczyt Almanzor), ale także technikę malowania i paletę barw[3]. Mimo że jest to tylko szkic do portretu, Goya wykonał go z dbałością o szczegóły. Przedstawił Marię Teresę jako młodą i piękną amazonkę trzymającą wodze w eleganckim geście. Ma na sobie szykowny strój jeździecki – niebieską suknię i kapelusz zdobiony piórami. Mankamentem obrazu jest sposób, w jaki Goya przedstawił konia, który wydaje się być zastygły w swojej pozycji i za duży w stosunku do kobiety[7].
Za portret konny oraz zbiorowy portret Rodzina infanta don Luisa Goya otrzymał 30 000 reali. Infant i jego żona podarowali również drogą suknię i wiele innych prezentów żonie artysty, która na życzenie Marii Teresy przybyła do Arenas de San Pedro latem 1784 roku razem z Goyą. Infant mianował także jednego z braci Goi (Camila) kapelanem w swojej rezydencji w Chinchón[3]. Ludwik Antoni był słabego zdrowia i zmarł w 1785 roku; dla Goi oznaczało to utratę cennego zleceniodawcy i mecenasa[8].