Pneumocyt

Pneumocyt – komórka nabłonka oddechowego w pęcherzykach płucnych. Wśród pneumocytów wyróżnia się:

• pneumocyty typu I – płaskie komórki wyściełające, o zminimalizowanym metabolizmie. Zachodzi przez nie dyfuzja gazów pomiędzy światłem pęcherzyków płucnych a krwią naczyń włosowatych. Mają 25 nm grubości i 50–100 µm² powierzchni^[1].
• pneumocyty typu II – rozproszone pomiędzy pneumocytami typu I, wydzielające surfaktant płucny. Aktywność wydzielnicza pneumocytów typu drugiego rozpoczyna się pod koniec życia płodowego^[1].
• pneumocyty typu III - nieliczne komórki o sześciennym kształcie z licznymi pęcherzykami wydzielniczymi. Przypuszcza się, że są chemoreceptorami^[2].

Przypisy

1. Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt: podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów: praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005, s. 392-393. ISBN 83-09-01792-8.
2. Wojciech Sawicki, Jacek Malejczyk: Histologia. Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 2018, s. 511. ISBN 978-83-200-4349-5.