gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pięknosuseł górski[3] (Callospermophilus madrensis) – endemiczny gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Zamieszkuje tereny w meksykańskim stanie Chihuahua[4][5][6].
| Callospermophilus madrensis[1] | |||
| (Merriam, 1901) | |||
 Callospermophilus madrensis Tutuaca, (prow. Chihuahua), Meksyk | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pięknosuseł górski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Na podstawie badań filogenetycznych (2009) z rodzaju Spermophilus[4] wydzielono nowy rodzaj Callospermophilus, który objął także C. madrensis (uprzednio Spermophilus (Callospermophilus) madrensis)[6]. Epitet gatunkowy jest eponimem przyjętym od lokalizacji gatunku w paśmie górski Sierra Madre Zachodnia[5].
Pięknosuseł górski jest blisko spokrewniony z Callospermophilus lateralis zamieszkującym tereny w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie. Zachowuje też znaczne podobieństwo morfologiczne. Ubarwienie również podobne, ale czarne pasy na grzbiecie są wyraźnie krótsze i słabo zaznaczone. Białe pasy docierają do nasady ogona. Inną cechą różniącą obydwa gatunki jest szerokość czaszki. Pięknosuseł górski ma czaszkę węższą niż pięknosuseł złocisty[5].
| Część ciała | przedział | wymiar średni |
|---|---|---|
| długość tułowia z głową | 215–253 mm | 233 mm |
| długość kręgów ogona | 40–82 mm | 61 mm |
| długość łap tylnych | 31–42 mm | 38,1 mm |
| długość uszu | 18–28 mm | 21,5 mm |
| masa ciała | 109–198 g | 156 g |
Zamieszkują tereny w meksykańskim stanie Chihuahua. Typowa lokalizacja: Sierra Madre, koło Guadalupe y Calvo. Zajmują tereny na wysokości 3000–3750 m n.p.m.[4][5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.