![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4c/Tocharian3.jpg/640px-Tocharian3.jpg&w=640&q=50)
Pismo tocharskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pismo tocharskie – alfabet sylabiczny wywodzący się z indyjskiego pisma brahmi, używany niegdyś do zapisywania indoeuropejskich języków tocharskich w Azji Środkowej. Zabytki piśmiennictwa w tym alfabecie to skrawki manuskryptów spisanych na liściach palmowych, tabliczkach drewnianych i chińskim papierze, w większości pochodzące z VIII w., zachowane dzięki bardzo suchemu klimatowi w basenie Tarym. Zachowały się także inskrypcje naścienne. Większość z zachowanych fragmentów manuskryptów to tłumaczenia znanych sanskryckich dzieł buddyjskich, niektóre z nich dwujęzyczne, co umożliwiło odcyfrowanie tego pisma. Zachowały się również teksty manichejskie oraz dokumenty świeckie: korespondencja pomiędzy klasztorami, rachunki, zezwolenia dla karawan, dokumenty medyczne, a nawet jeden list miłosny. Niektóre z odnalezionych tekstów zostały opublikowane[1][2][3], wydano również gramatykę języków tocharskich.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4c/Tocharian3.jpg/320px-Tocharian3.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Tocharian_manuscript_THT133.jpg/320px-Tocharian_manuscript_THT133.jpg)