![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b6/VAUPELL%25281870%2529_p1.044%252C_Motiv_zum_Jahr_1608.jpg/640px-VAUPELL%25281870%2529_p1.044%252C_Motiv_zum_Jahr_1608.jpg&w=640&q=50)
Pika
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pika (spisa[1]) – dawna długa broń drzewcowa piechoty, w postaci zakończonego niewielkim grotem drzewca o długości do 5,5-6 metrów, stosowana przeciw szykom pieszym i kawalerii.
![]() |
Ten artykuł dotyczy broni drzewcowej. Zobacz też: pika – tkanina. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b6/VAUPELL%281870%29_p1.044%2C_Motiv_zum_Jahr_1608.jpg/640px-VAUPELL%281870%29_p1.044%2C_Motiv_zum_Jahr_1608.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4c/Pike_Charge_Battle_of_Maidstone_Military_Odyssey.jpg/640px-Pike_Charge_Battle_of_Maidstone_Military_Odyssey.jpg)
Używana powszechnie na obszarze europejskim od początku XV do początku XVIII stulecia. Była bronią o zróżnicowanej długości w zależności od okresu i zastosowania: pika piechoty szwajcarskiej w XV-XVII wieku mierzyła 5 metrów, niemieckich lancknechtów z XVI w. – 4,5 m; krótsze, ale opatrzone ozdobnymi grotami stanowiły przede wszystkim oznakę godności (oficerskiej, podoficerskiej)[2].