Pieter Johannes Potgieter
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pieter Johannes Potgieter znany jako Piet Potgieter (ur. 24 grudnia 1822 roku w Cradock, w Kolonii Przylądkowej, zm. 6 listopada 1854 w pobliżu Polokwane, w Transwalu[1][2]) – burski polityk i wojskowy.
Był synem Andriesa Hendrika Potgietera. Po jego śmierci przejął po nim władzę w Zoutpansbergu[3], został również mianowany przez Volksraad Republiki Południowoafrykańskiej jednym z czterech naczelnych dowódców pospolitego ruszenia[4]. Funkcję tę pełnił od 16 grudnia 1852 do śmierci 6 listopada 1854[5]. Zginął podczas walk z jednym z plemion murzyńskich koło Polokwane[6].