Piłka nożna w Anglii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Piłka nożna (ang. football futbol) jest narodowym i najpopularniejszym sportem w Anglii[1]. Jej głównym organizatorem na terenie Anglii pozostaje The Football Association. Anglia jest siedzibą najstarszego klubu piłkarskiego na świecie (Sheffield), najstarszego związku piłki nożnej (The Football Association), najstarszej drużyny narodowej, najstarszego turnieju pucharowego w piłce nożnej (FA Cup) i najstarszych mistrzostw kraju (English Football League). Główna liga mistrzostw Anglii, Premier League, jest jedną z najpopularniejszych i najbogatszych lig sportowych na świecie[2].
Piłkarska reprezentacja Anglii jeden raz zdobyła mistrzostwo świata (1966)[3] oraz dwukrotnie wicemistrzostwo Europy (2020, 2024). Ponadto zdobyła 3 złote medale olimpijskie w składzie Wielkiej Brytanii (1900, 1908, 1912).
Angielskie kluby są w czołówce pod względem liczby zdobytych międzynarodowych trofeów, z 52 oficjalnymi tytułami (15 Pucharów Europy/Ligi Mistrzów, 9 Pucharów UEFA, 8 Pucharów Zdobywców Pucharów, 1 Puchar Ligi Konferencji Europy, 4 Puchary Intertoto, 10 Superpucharów UEFA, 1 Puchar Interkontynentalny i 4 Klubowe Mistrzostwa Świata FIFA), które sprawiają, że Anglia jest najbardziej utytułowanym krajem w Europie po Hiszpanii.
Angielscy menedżerowie odnoszą największe sukcesy w europejskiej piłce nożnej, zwłaszcza w rozgrywkach takich jak Liga Mistrzów. Wśród trenerów, którzy zdobyli łącznię 7 tytułów, są Bob Paisley (3), Brian Clough (2), Tony Barton i Joe Fagan.