Perkoz Taczanowskiego[3] (Podiceps taczanowskii) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodzinyperkozów (Podicipedidae). Znany tylko z jednego stanowiska na jeziorze Junín położonym na płaskowyżu w regionie Junín (4080 m n.p.m.) w środkowo-zachodnim Peru. Zagrożony wyginięciem.
Perkoz Taczanowskiego jest gatunkiem nielotnym. Mierzy 33–38 cm długości[6]. Samce są podobne pod względem upierzenia do samic, ale są większe[6].
Ekologia
Zamieszkuje otwarte wody jeziora. W okresie lęgowym przenosi się na wyspy porośnięte roślinami z gatunku Scirpus [californicus] tatora oraz w zatoczki i kanały porośnięte trzcinami. Gnieździ się w koloniach, w okresach dużej liczebności ryb z rodzaju Orestias w płytkich wodach[potrzebnyprzypis].
Status, zagrożenia i ochrona
W 1938 był to ptak wyjątkowo liczny, a jeszcze w 1961 populacja prawdopodobnie znacznie przekraczała 1000 osobników. W kolejnych latach nastąpiły jednak gwałtowne spadki liczebności i w 1993 populację szacowano już tylko na około 50 osobników, choć późniejsze badania wykazały, że były to dane zaniżone – uważa się, że od lat 70. do 90. stan populacji pozostawał mniej więcej stabilny na poziomie 250–300 osobników. Obecnie populację na wolności szacuje się na 140–320 dorosłych ptaków, a jej trend uznaje się za lekko spadkowy. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 uznawała perkoza Taczanowskiego za gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered), w 2020 zmieniono status na zagrożony (EN – Endangered)[2][7].
Zanieczyszczenie środowiska i zarządzanie wodami z jeziora mają ogromny wpływ na zmniejszanie liczebności populacji tego gatunku[2]. Jezioro Junín zostało uznane za rezerwat narodowy, ponadto w 1996 wyznaczono tu obszar Ramsar, a w 2008 uznano je za ostoję ptaków IBA[2][7].
