Pelikan mały[3] (Pelecanus rufescens) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny pelikanów (Pelecanidae). Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
Morfologia
Długość ciała 125–132 cm; rozpiętość skrzydeł 216–290 m; długość dzioba 29–38 cm; masa ciała 3,9–7 kg[4]. Biały, końce skrzydeł czarne. Dziób różowy. Obwódka oka bladożółta. Kończyny różowawe[6]. Samice podobne do samców, ale nieco mniejsze[7].
Występowanie
Afryka Subsaharyjska, zachodnie i południowo-zachodnie wybrzeże Półwyspu Arabskiego[4]; populacja z Madagaskaru prawdopodobnie wymarła[2]. Migracje na obszarze zasięgu występowania związane są z deszczami (powodującymi powstanie czasowych zbiorników wodnych) i dostępnością pokarmu[6].
Ekologia
Występuje w bardzo różnorodnych środowiskach wodnych, takich jak jeziora słodkowodne, bagna, rzeki, sezonowe stawy[4], może też występować na jeziorach alkalicznych i słonych, w lagunach, czasem także wzdłuż wybrzeży w zatokach i estuariach; często odwiedza sztuczne zbiorniki wodne, tereny zalewane sezonowo czy terasy zalewowe w pobliżu ujść rzek[2]. Odżywia się rybami, preferuje pielęgnicowate[2][4].
Gniazduje kolonijnie na drzewach, wśród trzcin lub na niskich krzewach wzdłuż cieków wodnych, ale także na ziemi na piaszczystych wyspach i w namorzynach[2]. Samica składa 2–3 jaja, których inkubacja trwa około 30 dni. Pisklęta rodzą się nagie, ale wkrótce pokrywają się puchem. Ptaki osiągają dojrzałość płciową w wieku 3–4 lat[7].
Status
IUCN uznaje pelikana małego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Ze względu na brak istotnych zagrożeń i dowodów na spadki liczebności BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za stabilny[2].
Elliott, A., Christie, D.A., Jutglar, F., Garcia, E.F.J. & Kirwan, G.M.:Pink-backed Pelican (Pelecanus rufescens).[w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line].Lynx Edicions, Barcelona,2016.[zarchiwizowane z tego adresu(2016-01-20)].