Pałac Lubomirskich we Lwowie
pałac we Lwowie / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pałac Lubomirskich we Lwowie – barokowy pałac przy lwowskim Rynku z 1763[1] wybudowany dla Stanisława Lubomirskiego według projektu Jana de Witte; od 1975 mieści Muzeum Etnografii i Przemysłu Artystycznego we Lwowie.
Ten artykuł dotyczy pałacu we Lwowie. Zobacz też: pałac Lubomirskich. |
Szybkie fakty Obwód, Miejscowość ...
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość | |||
Adres |
Rynek 10 | ||
Typ budynku | |||
Styl architektoniczny | |||
Architekt | |||
Kondygnacje |
3 | ||
Pierwszy właściciel | |||
49°50′30″N 24°01′59″E | |||
|
Zamknij
W miejscu pałacu znajdowały się wcześniej dwie kamienice należące do Sapiehów; w jedej z nich mieszkał Szymon Szymonowic. Kamienice te wraz z pięcioma domami przy ul. Ruskiej i ul. Blacharskiej zakupił w 1763 Stanisław Lubomirski i polecił przebudować na okazały pałac, zajmujący całą głębokość bloku przyrynkowego[2].
Po I rozbiorze Polski, w latach 1772–1826, pałac Lubomirskich zajmowali gubernatorzy Galicji. W 1895 pałac kupiło ukraińske Towarzystwo Proswita.