Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Prachtel-Morawiański (ur. 28 grudnia 1870[1] lub 1871[2][3] lub 1874[uwaga 1] we Lwowie, zm. prawd. 1940–1945) – polski inżynier i urzędnik kolejowy.
Paweł Prachtel-Morawiański (przed 1927) | |
Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1870 lub 1871 lub 1874 |
---|---|
Data śmierci |
prawd. 1940–1945 |
Dyrektor Dyrekcji Kolei w Stanisławowie | |
Okres |
od 1916 |
Poprzednik |
Karl v. Stelzer |
Następca | |
Dyrektor Dyrekcji Kolei w Krakowie | |
Okres |
od 1920 |
Poprzednik |
Włodzimierz Ritter von Kostrakiewicz–Zborowski |
Następca | |
Dyrektor Dyrekcji Kolei we Lwowie | |
Okres |
od 1925 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Był synem dr. Józefa Prachtel-Morawiańskiego (1837–1907[4], prokurator w Przemyślu[5][6][7]) i Józefy (1840–1895[8]).
Uczył się w gimnazjum w Przemyślu[6]. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie[3]. W połowie 1893 złożył egzamin rządowy z działu inżynierii[6]. Od 1895 przez 1,5 roku był asystentem w Katedrze Geodezji na macierzystej uczelni, pracując jednocześnie w tym charakterze w tamtejszym Muzeum Geodezji[3][9][10]. Od 1896 pracował w służbie państwowej[3]. Jako inżynier działał przy regulacji rzeki San[3]. Od 1897 był urzędnikiem w służbie kolejowej[3]. Przez siedem lat funkcjonował przy projektowaniu i realizacji budów w Okręgu Dyrekcji Kolei w Stanisławowie[3]. Następnie pracował w Ministerstwie Kolei w Wiedniu jako referent dla spraw budowlanych galicyjskich kolei państwowych[3]. W 1911 w randze c. k. radcy budownictwa był zastępcą delegata Ministerstwa Kolejowego w Komisji Regulacji Rzek Galicji[11]. Od 1914 do stycznia 1916 był zastępcą szefa Departamentu dla Inwestycyj Kolejowych[3]. Następnie został mianowany dyrektorem kolei w Stanisławowie, mianowany w miejsce Stelzera, i objął obowiązki 26 lutego 1916 podczas I wojny światowej[3][12].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości sprawował stanowisko dyrektora Dyrekcji Kolei Państwowych w Krakowie od 29 kwietnia 1920[3][13][14][15]. W 1924 był inicjatorem ufundowania chorągwi 1 pułku saperów kolejowych, został przewodniczącym komitetu fundacyjnego, a w 1925 m.in. wraz z żoną Elżbietą został jednym z rodziców chrzestnych chorągwi[16][17]. Ze stanowiska dyrektora krakowskiej DKP w połowie 1925 został przeniesiony na funkcję dyrektora Dyrekcji Kolei Państwowych we Lwowie (zamieniony stanowiskami z inż. Karolem Barwiczem)[3][18][19] i pełnił je w kolejnych latach[20][21]. Podczas jego urzędowania w Krakowie i we Lwowie trwały pracy przy odbudowie infrastruktury kolejowej ze zniszczeń wojennych[3]. Kierował organem wykonawczym Wystawy Komunikacyjnej podczas Targów Wschodnich we Lwowie w 1927[22]. Z dniem 1 lipca 1931 został przeniesiony w stan spoczynku[3].
W Wojsku Polskim został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[23][24]. W 1923 był oficerem rezerwowym Dywizjonu Artylerii Zenitowej w Warszawie[25], a po przekształceniu jednostki w 1 pułk artylerii przeciwlotniczej, był w 1924 oficerem pospolitego ruszenia[26].
Był wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[27].
Zamieszkiwał przy ulicy Zofii Chrzanowskiej we Lwowie[1]. Po zakończeniu II wojny światowej w 1946 na wniosek żony Elżbiety Sąd Grodzki we Lwowie zarządził postępowanie o uznanie za zmarłego Pawła Prachtel Moriawiańskiego[1]. W uzasadnieniu podano, iż 13 kwietnia 1940 miał zostać aresztowany we Lwowie przez Niemców i jego dalsze losy były nieznane[1]. Jednak wówczas Lwów pozostawał pod okupacją sowiecką do połowy 1941.
Jego żoną została Elżbieta z domu Kopcińska, a ich synem był Juliusz Prachtel-Morawiański (prawnik, powstaniec warszawski)[28].
Symboliczna tablica upamiętniająca Pawła Prachtela-Morawiańskiego została umieszczona na grobowcu rodziny Kruków na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie spoczęła jego żona Elżbieta (1876-1955); wpisano tam słowa „zm. w obozie okupanta” i podano rok 1940.
Jego imieniem nazwano ulicę w krakowskiej dzielnicy XII[29].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.