Paul Tissandier był synem lotnika Gastona Tissandiera i bratankiem Alberta Tissandiera.
Paul Tissandier rozpoczął swoją karierę lotniczą jako pilot balonowy, następnie jako pilot sterowców, a także zdobył uprawnienia pilota samolotów, otrzymał licencję pilota nr 10 w dniu 16 września 1909. Na samolotach uczył go latać Wilbur Wright – amerykański pionier lotnictwa. W 1913 został mianowany sekretarzem generalnym Międzynarodowej Federacji Lotniczej (FAI). Był trzecim sekretarzem FAI od czasu powstania tej organizacji i sprawował tę funkcję do 1945[1].
Międzynarodowa Federacja Lotnicza zainaugurowała przyznawanie nagrody w 1952. Dyplom upamiętnia Paula Tissandiera – francuskiego pilota balonowego, sterowcowego i samolotowego, który w latach 1913–1945 pełnił funkcję sekretarza generalnego FAI. Dyplom ten FAI przyznaje w uznaniu zasług ludzi związanych z lotnictwem, którzy wnieśli wyjątkowy wkład w rozwój międzynarodowego lotnictwa, ze szczególnym uwzględnieniem lotnictwa sportowego. Dyplomy przyznawane są co roku podczas ceremonii otwarcia Konferencji Generalnej FAI. Każdy narodowy aeroklub, który jest członkiem FAI może raz w roku rekomendować kilka osób, zasługujących jego zdaniem na wyróżnienie. Po zatwierdzeniu nominowanych osób przez Radę Administracyjną FAI, lista laureatów ogłaszana jest na dorocznej Konferencji Generalnej FAI. Pośród wielu wyróżnionych z całego świata osób jest ponad 120 Polaków. Wyróżnionych Polaków rekomendował Aeroklub Polski za działalność i osiągnięcia, które wpisały się w historię i rozwój polskiego oraz światowego lotnictwa.