Park Narodowy Tsingy de Namoroka
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy Tsingy de Namoroka – park narodowy położony w zachodniej części Madagaskaru, w regionie Boeny. Zajmuje powierzchnię 22 227 ha[2].
 | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
2002[1] |
| Powierzchnia |
222,27 km² |
Położenie na mapie Madagaskaru  | |
 16°28′19,110″S 45°20′11,036″E | |
| Strona internetowa | |
Obszar ten był chroniony już od 1927 roku[3]. W 1966 roku utworzono tu rezerwat specjalny, a status parku narodowego zyskał dopiero w 2002 roku. Położony jest około 200 km na południowy zachód od Mahajanga i 50 km na południe od Soalala[1].
Obejmuje skalne ściany, jaskinie, kaniony i naturalne baseny. Ta rzeźba terenu powstała w wyniku działania czynników zewnętrznych na płaskowyż zbudowanego z krystalicznego wapienia. Ma tu schronienie wiele gatunków flory i fauny, z których wiele jest endemitami. Park należy do tego samego kompleksu obszarów chronionych co Park Narodowy Baie de Baly[2].
Typ klimatu w połączeniu z rzeźbą terenu stworzył dwa typy ekosystemów istniejących w terenie parku. Są to gęste suche lasy liściaste z formacjami skalnymi zwanymi tsingy oraz sawanna z baobabami[1][2].
W części parku, którą pokrywa sawanna, występują głównie gatunki trawy Heteropogon contortus oraz Hyparrhenia rufa.
106 gatunków roślin występujących na terenie parku jest endemicznych dla Madagaskaru[2].
Ponadto można tu spotkać takie gatunki roślin jak Hyphaene shatan, Poupartia willcaffra, Stereospermum variabilis, czy gatunki z rodzaju Aristida[4].
W parku zaobserwowano 81 gatunków ptaków z czego 31 jest endemicznych dla Madagaskaru. 3 gatunki, jastrząb brunatny (Accipiter henstii), brodawnik żółtobrzuchy (Philepitta schlegeli) oraz ibis białoskrzydły (Lophotibis cristata), są zagrożone i są wpisane na listę IUCN[2].
Większość gatunków przechodzi w stan hibernacji czasie pory suchej. W parku występuje 8 gatunków lemurów (między innymi takie gatunki jak sifaka biała, Propithecus deckenii, Lepilemur edwardsi, lemurek myszaty, Eulemur rufifrons, palczak madagaskarski, czy Eulemur fulvus), 5 gatunków płazów (w tym Tomoptema Labros, Ptychadena mascareniensis, czy Mantidactylus biporus) oraz 30 gatunków gadów (między innymi żółw wielkogłowy)[1][2].
W parku można bardzo często spotkać występujące endemiczne gryzonie z rodzaju Eliurus. Można tu także zaobserwować koralczyka niebieskawego (Alectroenas madagascariensis) z rodziny gołębiowatych[2], czy cyraneczkę madagaskarską (Anas berniei)[1].
Eulemur fulvus
Ptychadena mascareniensis
Pora sucha trwa od maja do października[2], natomiast pora deszczowa trwa od listopada do marca[1]. Opady roczne wynoszą około 115 cm, podczas gdy średnia temperatura wynosi około 25°C[3].
Park jest niedostępny w miesiącach od listopada do marca z powodu gorącej pory deszczowej. Obecnie nie ma infrastruktury turystycznej na terenie parku. Odwiedzić park można tylko rejestrując się najpierw w biurze ANGAP w Soalala[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
