Park Narodowy „Sajlugiemskij”
park narodowy w Rosji Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Park Narodowy „Sajlugiemskij” (ros. Национальный парк «Сайлюгемский») – park narodowy w rejonie kosz-agackim Republiki Ałtaju w Rosji. Jego obszar wynosi 1183 km². Park został utworzony dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 27 lutego 2010 roku. Siedzibą administracji parku jest Kosz-Agacz[1][2].
 Fragment części Argut | |
| park narodowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika | |
| Siedziba | |
| Data utworzenia |
27 lutego 2010 |
| Powierzchnia |
1183 km² |
| Ochrona |
kategoria IUCN – II (park narodowy) |
Położenie na mapie Republiki Ałtaju  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 49°59′N 88°40′E | |
| Strona internetowa | |
Park znajduje się w najodleglejszym regionie Republiki Ałtaju, położony jest wysoko w łańcuchu górskim Ałtaj, co powoduje, że klimat jest zbliżony do klimatu zza koła podbiegunowego. Najwyższy punkt nad poziomem morza wynosi 3499 m n.p.m., najniższy to 570 m n.p.m. Park położony jest w paśmie Sajlugiem oraz częściowo w Górach Katuńskich i Górach Północnoczujskich przy granicy z Mongolią i Kazachstanem. Zachowała się tutaj dziewicza przyroda lasów liściastych, wysokogórskich stepów tundry, półpustyń, lodowców i zimnych jezior[3].
Głównym zadaniem parku jest zachowanie największej populacji irbisów śnieżnych (Panthera uncia) w Ałtaju oraz najliczniejszej populacji owcy ałtajskiej (Ovis ammon ammon) na tym terenie[1]. Park dzieli się na trzy części:
Sajlugiem
(obszar 344 km²)
Część parku położona w głównym grzbiecie pasma Sajlugiem przy granicy z Mongolią. Na jej terenie znajdują się najwyższe szczyty tego pasma. Znajduje się tu duża populacja owcy ałtajskiej licząca około 400 osobników[4].
Ułandryk
(obszar 32 km²)
Niewielka część położona w paśmie Sajlugiem w dorzeczu rzeki Ułandryk, w pobliżu części Sajlugiem. Tu również występuje owca ałtajska[4].
Argut
(obszar 807 km²)
Największa, najdziksza i najtrudniej dostępna część parku. Znajduje się w dorzeczu rzeki Argut, na zboczach Gór Katuńskich i Gór Północnoczujskich. Została objęta ochroną ze względu na zamieszkujące ją irbisy śnieżne (największa populacja w Rosji – w całym dorzeczu około 40 osobników)[4].
Oprócz owcy ałtajskiej i irbisa śnieżnego w parku zamieszkuje duża populacja koziorożca syberyjskiego, a także m.in. piżmowce syberyjskie, gronostaje, łasice, wilki, rysie, manule stepowe oraz niedźwiedzie brunatne.
W parku występuje 146 gatunków ptaków, 20 z nich jest zagrożonych wyginięciem.
Na wyżynach górskich dominują porosty i kamieniste tundry, na południowych zboczach poniżej 2600 m przeważają tereny z roślinnością stepową. Flora parku obejmuje 722 gatunki roślin naczyniowych należących do 66 rodzin i 232 rodzajów[5].
Średnia miesięczna temperatura stycznia wynosi –32 °C. Minimalna temperatura potrafi spaść do –62 °C. Latem natomiast przekracza często 30 °C. Ilość opadów nie przekracza 250–300 mm rocznie[6].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
