Piżmowiec syberyjski

Piżmowiec syberyjski^[3], piżmowiec^[4], kabanga (Moschus moschiferus) – bezrogi gatunek ssaka kopytnego z rodziny piżmowcowatych (Moschidae) (wcześniej zaliczany był do jeleniowatych), żyjący w górskich lasach Azji.

Piżmowiec syberyjski

Moschus moschiferus[1]
Linnaeus, 1758
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	Cetartiodactyla
Rodzina	piżmowcowate
Rodzaj	piżmowiec
Gatunek	piżmowiec syberyjski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
narażony na wyginięcie
Zasięg występowania

Czaszka piżmowca syberyjskiego

Występowanie i biotop

Lasy i zarośla górskie Azji środkowowschodniej.

Charakterystyka ogólna

Podstawowe dane
Długość ciała	86–100 cm
Wysokość w kłębie	53–80 cm
Ogon (kwiat)	4–6 cm
Masa ciała	13-18 kg
Dojrzałość płciowa	ok. 1,5 roku
Okres godowy
Ciąża	185-195 dni
Liczba młodych w miocie	1-2
Długość życia

Ubarwienie żółtawobrunatne z jasnymi cętkami na tułowiu. Żywi się głównie porostami^[5]. Samce mają w szczęce długie kły wystające na zewnątrz, które rosną przez całe życie i osiągają długość do 10 cm^[5]. Samce mają też na brzuchu gruczoł wydzielający piżmo zwykle imitujące pot. Zapach piżma jest tak intensywny, że samice mimo słabego węchu są w stanie je wyczuć i za nim podążać. Przyrost populacji piżmowca jest powolny, ponieważ każdego roku tylko 60-70% samic ma młode.

Piżmo jest bardzo cenionym^{[według kogo?]} środkiem w przemyśle perfumeryjnym.

Zagrożenia i ochrona

Populacja piżmowców syberyjskich została ograniczona na skutek polowań i zniszczenia środowiska.