Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Świebodzicach
parafia rzymskokatolicka w diecezji świdnickiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Świebodzicach znajduje się w dekanacie świebodzickim w diecezji świdnickiej. Była erygowana 2 sierpnia 1952 roku[2]. Jej proboszczem jest ks. Jan Mrowca[3]. W latach 1953–1989 proboszczem parafii był ks. Józef Lach. Do 1945 r. kościół był parafią ewangelicką, ale do 1952 r. kościół był kościołem filialnym parafii Św. Mikołaja.
 Kościół parafialny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Bolesława Prusa 1 |
| Data powołania |
2 sierpnia 1952 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Filie |
Cieszów św. Maksymiliana Marii Kolbego |
| Proboszcz |
ks. prał. dr Tadeusz Chlipała[1] |
| Wezwanie |
Świętych Apostołów Piotra i Pawła |
| Wspomnienie liturgiczne |
Świętych Apostołów Piotra i Pawła - 29 czerwca |
Położenie na mapie Świebodzic  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |
 50°51′36,614″N 16°19′09,283″E | |
Kościół ten został zbudowany w latach 1776–1778 według projektu Ch. Schultza[4]. Kościół posiada dwa ołtarze boczne: Serca Jezusowego i Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, do której w środy odbywa nowenna. Posiada trzy nawy, w tym dwie boczne. Strop jest płaski, wsparty na rozczłonkowanych filarach. Późnobarokowy ołtarz, organy i klasycystyczna ambona pochodzą z XVIII w. Świątynia ta stanowi jeden z nielicznych w okolicy obiektów zabytkowych w stylu klasycystycznym. Obok kościoła znajduje się plebania z końca XIX wieku. Została zbudowana z cegły klinkierowej, z lukarnami w części strychowej. Jest to jedyny budynek w mieście z tzw. „studnią”, która jest rodzajem małego podwórka w środku budynku. Jednak nie spełnia ona funkcji podwórka, lecz kanału wentylacyjnego. W sierpniu 2009 r. zostały wykonane dwa ołtarze boczne. Z prawej strony od wejścia Jezusa Miłosiernego, a z lewej Matki Bożej Częstochowskiej. W dniach 23–27 września 2009 r. parafię nawiedził Obraz Jezusa Miłosiernego. Na zakończenie peregrynacji, parafia została zawierzona Miłosierdziu Bożemu.
Świątynię tak opisuje w końcu XIX w. H. Lutsch: Kościół ewangelicki powstał w latach 1776–1779; wybudowany został na miejscu domu modlitwy z 1741 r. jako murowana budowla przez mistrza szkoły Langhansa, który w stylu swej epoki wzniósł odważną, szczególnie oryginalną oprawę przestrzenną, podczas gdy pojedyncze formy są tu mało znaczące. Rzut świątyni to prostokąt na nawy dwoma rzędami kolumn, długi na dziewięć osi, w partii trzech kolumn wyznaczono transept, mało wybiegający przed ściany bryły. Przed ramionami transeptu umieszczono hale wejściowe, mocno wysunięte przed nawę poprzeczną. Do zachodniej ściany świątyni przylega potężna wieża dzwonów. Wbudowane w nawy boczne empory słuchaczy ciągną się półokrągło w stronę transeptu, godny uwagi jest także strop niesiony przez kolumny empor, na których umieszczona jest trójdzielna balustrada z mocno wyładowanym górnym elementem. Ściany zewnętrzne otwierają się do empor przez niskie i wysokie rzędy okien zamkniętych łukiem eliptycznym. W 1898 r. wybudowano na świątyni nową wieżę.
W 1786 r. organistą został Engler, który często grywał również na zamku Książ. Książę był człowiekiem bardzo muzykalnym i być może pod wpływem Englera postanowił ufundować organy dla kościoła. Był to instrument niewielki – zdatny tylko do akompaniamentu. Engler był człowiekiem wysoko ceniącym muzykę – i to nie tylko z racji wykonywanego zawodu – stworzył więc chór złożony z 30 śpiewaków, a na niewielkich organach dawał wspaniałe koncerty. Stały się one tradycją i przychodzili na nie ludzie nie tylko z miasta, ale i z okolicy. Engler zmarł. Hochbergowie byli jednak ludźmi znającymi i lubiącymi muzykę. Dlatego postanowili ufundować kościołowi organy koncertowe. W 1852 r. Christian Gotlib Schlag – organomistrz z Turyngii, osiadły w Świdnicy, rozpoczął budowę nowych organów. Powstał instrument trzydziestogłosowy. W 1864 r. Schlag go rozbudował, dodając 9 głosów[5]. Organy liczyły więc 39 głosów i 3000 piszczałek. Przyjeżdżali na nich grać najlepsi muzycy ze Śląska i nie tylko. Częstym gościem na tych koncertach był sam książę.
Najbardziej zasłużonym proboszczem dla parafii był ks. Józef Lach. To on założył w kościele centralne ogrzewanie, powtarzając, że „ludzie do kościoła przychodzą się modlić, a nie szczękać zębami”. Zapisał się także jako obrońca wolności, wygłaszając tuż po ogłoszeniu stanu wojennego, że msza, którą odprawi jest za Ojczyznę, gdyż ta potrzebuje wsparcia od wszystkich. Za te słowa miał później nieprzyjemności ze strony funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa[5].
- Informacje o parafii na stronie diecezji świdnickiej. diecezja.swidnica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-07)].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
