Papirus 29
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Papirus 29 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera niewielkie fragmenty Dziejów Apostolskich[1].
Szybkie fakty Data powstania, Rodzaj ...
Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
|
Zawartość |
Dzieje Apostolskie 26 † |
Język |
grecki |
Rozmiary |
17 × 27 cm |
Typ tekstu |
tekst zachodni |
Kategoria |
I |
Miejsce przechowywania |
Bodleian Library |
Zamknij