Papier korekcyjny

Papier korekcyjny – niewielkie arkusze papieru pokrytego z jednej strony powłoką korekcyjną, używane do usuwania błędów w tekście pisanym na maszynie do pisania^[1].

Papier korekcyjny został wprowadzony do użytku w 1960 roku^[2]. Błędy powstałe w trakcie pisania na maszynie poprawiano przy użyciu papieru korekcyjnego w następujący sposób^[3][4][2]:

• arkusz papieru korekcyjnego wprowadzano stroną pokrytą powłoką korekcyjną do dołu pomiędzy taśmę barwiącą a papier z tekstem z błędami,
• błędne litery były pokrywane białą farbą z papieru korekcyjnego poprzez ponowne uderzenie czcionką,
• po usunięciu papieru korekcyjnego w zabielone miejsce można było ponownie nanieść właściwą literę,

Po wprowadzeniu do użytku maszyn zdolnych do samokorekcji papier korekcyjny zastąpiono taśmą korekcyjną^[2].

Zobacz też

• Korektor (przyrząd piśmienniczy);

Przypisy

1. Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Kurpisz, 2005, s. 317. ISBN 978-83-900203-3-4.
2. Ordway Hilton: Scientific Examination of Questioned Documents. CRC Press, 1992, s. 66. ISBN 978-0-8493-9510-9. [dostęp 2015-01-18].
3. Kieleckie Zakłady Wyrobów Papierowych: Instrukcja użycia na opakowaniu papieru korekcyjnego. Brak numerów stron w książce
4. Archie Drummond, Anne Coles-Mogford: Applied Typing and Information Processing. Nelson Thornes, 1994, s. 41. ISBN 978-0-7487-1897-9. [dostęp 2015-01-18].