Pałac w Rusinowej

Pałac w Rusinowej – zabytkowy^[1] pałac^[2] wybudowany w 1720 r. w Rusinowej^[3] – dzielnicy Wałbrzycha, na jego południowo-wschodnich obrzeżach; w Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie wałbrzyskim.

Pałac w Rusinowej

Schloß und Gut Reussendorf

nr rej. A/686/670/WŁ z 22.08.1977 i z 3.01.1995
Oficyna w zespole pałacowym
Państwo	Polska
Miejscowość	Rusinowa
Adres	ul. Bystrzycka 3
Typ budynku	Pałac
Styl architektoniczny	barok
Ukończenie budowy	1720
Ważniejsze przebudowy	1907-1908
Zniszczono	1720
Odbudowano	21.07.1762
Pierwszy właściciel	Czettritz
Kolejni właściciele	Zedlitz, Krauβ, Butler, Egmont Tielsch
Położenie na mapie Wałbrzycha Pałac w Rusinowej
Położenie na mapie Polski Pałac w Rusinowej
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Rusinowej
50°45′43,98″N 16°20′10,66″E

Opis

Od frontu portal z kartuszem z trzema herbami^[4] von: Crauss (L), Waldau (Ś) i Felden (P). Właścicielelem w 1733^[4] był Johann Georg (Jan Jerzy junior) Crauss von Craussendorff (166?-1742), który ożenił się z Johanną Elisabet (Joanną Elżbietą) von Waldau^{[5][uwaga 1]}. Grób matki Joanny - Erdmuthe von Felden znajduje się w Dziećmorowicach^[6]. Obiekt jest częścią barokowego zespołu pałacowego, w skład którego wchodzą jeszcze: park, dwie oficyny mieszkalne; oficyna, dawna stajnia, były basen oraz brama parkowa.

• 
  Herb von Crauss
• 
  Herb von Waldau
• 
  Herb von Felden

Uwagi

1. Johanna Elisabet von Waldau była córką Frantza Georga von Waldau i Erdmuthe Charlotte von Felden

Przypisy

1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024.
2. NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 190. [dostęp 2015-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
4. Marek Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 10: Góry Wałbrzyskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2005, s. 386- 388. ISBN 83-85773-85-1.
5. Roman Sękowski (1931-2023): Herbarz szlachty śląskiej: informator genealogiczno-heraldyczny.. T. T.1, A-C. Katowice: Fundacja „Zamek Chudów” ; Videograf II, 2002, s. 402.
6. Dziećmorowice (Dittmannsdorf). [dostęp 2024-01-04].

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, Góry Wałbrzyskie, Pogórze Wałbrzyskie, Pogórze Bolkowskie, t. 10, pod red. Marka Staffy, Wrocław: "I-Bis", 2005, ISBN 83-85773-78-9, s. 388.