Operacja dukielsko-preszowska (znana też jako operacja karpacko-dukielska, bitwa o Przełęcz Dukielską, ofensywa dukielska itp.[uwaga 1], słow. Karpatsko-duklianska operácia) – wielka operacja wojskowa Armii Czerwonej we wrześniu i październiku 1944 r. w okolicach Przełęczy Dukielskiej, od okolic Dukli koło Krosna na północy po Preszów na Słowacji na południu, od okolic Polan na zachodzie po okolice Przełęczy Łupkowskiej na wschodzie.
20 tys. – 70 tys. żołnierzy zostało rannych, zabitych lub zaginionych
Oficjalnie 126 211 żołnierzy ZSRR zostało rannych lub zaginionych (w tym 26 843 zgonów). Zniszczonych zostało 478 czołgów i dział szturmowych, 962 dział i 192 samolotów. Straty 1. Korpusu Czechosłowackiego: 5699 rannych i zaginionych (w tym 1630 zgonów)
Od świtu 8 września do 30 listopada 1944 teren ten stał się miejscem walk i pochówku około 99 tys. żołnierzy Armii Czerwonej głównie Ukraińców, Słowaków oraz żołnierzy niemieckich. Straty wojsk sowieckich wyniosły ok. 123 000 zabitych, rannych i zaginionych. Wojska czechosłowackie straciły ok. 6500 żołnierzy, natomiast straty niemieckie i węgierskie szacuje się na prawie 70 000 ludzi. Operację dukielską zaliczono do najbardziej krwawych epizodów II wojny światowej na ziemiach polskich, a jedno z miejsc walk w pobliżu Chyrowej, gdzie toczyła się krwawa bitwa pancerna, nazwano „Doliną Śmierci”.