Oldżajtu mong. ᠦᠯᠵᠡᠢᠲᠦ ᠺᠬᠠᠨ, pers. محمد خدابنده - اولجایتو (ur. 1280, zm. 16 grudnia 1316) – władca z dynastii Ilchanidów, panujący w latach 1304–1316.
Ilchan | |
Okres |
od 1304 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Dzieci |
Był synem Arguna, bratem Mahmuda Ghazana. Jako ilchan kontynuował politykę Ghazana w kwestiach gospodarczych. Zachował też wpływy wszechwładnego Rashid ad-Dina[1]. Za jego panowania nową stolicą zostało miasto Soltanije, budowane już od czasów Arguna. W 1310 ilchan przeszedł na szyizm[2]. Doprowadziło to do zaostrzenia polityki religijnej skierowanej nie tylko przeciw sunnitom, lecz także przeciw chrześcijanom[3]. Zimą 1312-1313 Oldżajtu podjął nieudaną inwazję na Syrię. Była ona podjęta w interesie zbiegłych członków mameluckiego establishmentu. Była to ostatnia zbrojna wyprawa Mongołów przeciwko mamelukom w Syrii[4]. Oldżajtu zmarł 16 grudnia 1316 roku z powodu dolegliwości żołądkowych. Przyczyny jego śmierci nie są w pełni jasne[5]. Jego następcą został jego małoletni syn Abu Sa’id.
Bibliografia
- Peter M. Holt, Bliski Wschód od wypraw krzyżowych do 1517 roku, przeł. Barbara Czarska, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1993, ISBN 83-06-02290-4.
- Bogdan Składanek, Historia Persji, t. 2, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2003, ISBN 83-88938-32-0, OCLC 749417040.
- Jerzy Hauziński, Irańskie intermezzo. Dzieje Persji w średniowieczu (VII - koniec XV w.), Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek 2008.
- Peter Jackson, Mongołowie i Zachód: podbój Azji i Europy, tajemnice najazdów na Polskę, imperium Tamerlana, przeł. Agnieszka Kozanecka, Warszawa: Bellona 2007.
Przypisy
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.