![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Tomb_of_Adolf_%2526_Amila_Po%25C5%25BAniak%252C_Wojciech_Dobrowolski%252C_Olga_Teodorowicz_at_Cemetery_in_Nowotaniec_3.jpg/640px-Tomb_of_Adolf_%2526_Amila_Po%25C5%25BAniak%252C_Wojciech_Dobrowolski%252C_Olga_Teodorowicz_at_Cemetery_in_Nowotaniec_3.jpg&w=640&q=50)
Offertorium
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Offertorium (inaczej Ofiarowanie) – część mszy świętej. W nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego następuje po Credo (wyznaniu wiary). W nowym rycie mszy świętej (po roku 1969) zostaje zastąpione Przygotowaniem darów.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Tomb_of_Adolf_%26_Amila_Po%C5%BAniak%2C_Wojciech_Dobrowolski%2C_Olga_Teodorowicz_at_Cemetery_in_Nowotaniec_3.jpg/640px-Tomb_of_Adolf_%26_Amila_Po%C5%BAniak%2C_Wojciech_Dobrowolski%2C_Olga_Teodorowicz_at_Cemetery_in_Nowotaniec_3.jpg)
W mszy trydenckiej offertorium rozpoczyna się wezwaniem Dominus vobiscum, wezwaniem Oremus i antyfoną offertorium. Antyfona ta należy do proprium missae i jej treść jest zmienna. Jest odmawiana głośno przez kapłana, dodatkowo może być śpiewana przez chór. Po antyfonie następuje ofiarowanie chleba i wina, które zostaną przeistoczone podczas Kanonu. Dokonuje się to przez modlitwę Suscipe sancte Pater... (Przyjmij, święty Ojcze...). Kapłan prosi też Ducha Świętego, by pobłogosławił tę ofiarę (Veni Sanctificator... – Przyjdź, Poświęcicielu...). Po tych modlitwach następuje Lavabo, czyli obmycie rąk. W mszy uroczystej dokonuje się też okadzenia. Offertorium kończy się modlitwą zwaną sekretą, odmawianą po cichu (stąd jej nazwa).
Od strony muzycznej, offertorium było pierwotnie całym psalmem z antyfoną. W czasach Antyfonarza Gregoriańskiego były to już wybrane wersety psalmu śpiewane z antyfoną na sposób responsorialny. Obecnie większość ksiąg liturgicznych zawiera offertoria składające się z samej antyfony, a werset zachował się tylko w mszy requiem[1], aczkolwiek jeszcze w XX wieku wydawano księgi zawierające antyfony offertorium z wersetami[2].
W liturgii posoborowej w czasie offertorium można wykonywać śpiew tzw. na ofiarowanie. W nowej liturgii mszy modlitwy przygotowanie darów oparto na modlitwie żydowskich błogosławieństw[3][4], modlitwy te "przypominają swoją formą żydowskie berakoth, modlitwy błogosławieństwa odmawiane przez głowę rodziny na początku uroczystych posiłków, które miały wymiar religijny"[5].