Obwód terecki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obwód terecki, obwód terski (ros. Терская область) – jednostka administracyjno-terytorialna Imperium Rosyjskiego istniejąca w latach 1860–1920, ze stolicą we Władykaukazie. Utworzony został ukazem Aleksandra II 20 lutego 1860. Był podzielony na siedem okręgów i stanowił terytorium Tereckiego Wojska Kozackiego. Od 1905 wchodził w skład namiestnictwa kaukaskiego(inne języki). Został zlikwidowany w marcu 1920. Nazwa pochodzi od rzeki Terek.
obwód | |||
1860–1920 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
73 000 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
12,8 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba okręgów |
7 | ||
|
Obwód miał powierzchnię około 73 000 km² (60 869 wiorst kwadratowych). W 1897 zamieszkiwało go 933 936 osób. Graniczył od zachodu z obwodem kubańskim, od którego był oddzielony masywem Elbrusu i rzeką Kumą, od północy z gubernią stawropolską i astrachańską, na wschodzie z Morzem Kaspijskim i obwodem dagestańskim, od którego oddzielała go rzeka Sułak, na południu z obwodem dagestańskim, gubernią tyfliską i gubernią kutaiską, od których oddzielał go grzbiet Kaukazu.