![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Moon_phase_0.svg/langpl-640px-Moon_phase_0.svg.png&w=640&q=50)
Nów
faza Księżyca / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nów – w astronomii, jedna z faz Księżyca, w której Księżyc znajduje się między Słońcem a Ziemią, czyli jest w koniunkcji ze Słońcem patrząc z Ziemi. W tej pozycji cała strona Księżyca widoczna z Ziemi jest w cieniu[1], wobec czego Księżyc nie jest widoczny gołym okiem.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Moon_phase_0.svg/320px-Moon_phase_0.svg.png)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Crescent_Moon.jpg/320px-Crescent_Moon.jpg)
W większości języków europejskich nazwa nowiu w dosłownym tłumaczeniu brzmi: nowy księżyc, ponieważ w pierwotnym znaczeniu był to pierwszy widoczny fragment (sierp) Księżyca tuż po nowiu. Zjawisko to można zaobserwować nad zachodnim horyzontem w krótkim okresie między zachodem Słońca a zachodem Księżyca. Z tego powodu dokładny czas, a nawet data wystąpienia zjawiska z definicji zależy od położenia geograficznego obserwatora. Z astronomicznego punktu widzenia nów pojawia się wtedy, gdy jest w koniunkcji ze Słońcem w układzie ekliptycznym. Ten moment jest jednoznaczny i nie zależy od położenia, a w niektórych okolicznościach zbiega się z zaćmieniem Słońca.
Fazą przeciwną do nowiu jest pełnia, w której cały oświetlony obszar Księżyca jest zwrócony ku Ziemi.