Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowotwory jelita cienkiego (łac. neoplasma intestini tenuis) – choroby nowotworowe wywodzące się z jelita cienkiego. Stanowią 0,3% wszystkich guzów nowotworowych[1].
 Gruczolak cewkowo-kosmkowy |
Nowotwory łagodne jelita cienkiego[1][2]:
Stanowi około 30-35% nowotworów łagodnych jelita cienkiego[1]. Zwykle są to niewielkie guzy, najczęściej są bezobjawowe, ale mogą być przyczyną niedrożności lub krwawienia do przewodu pokarmowego z powodu martwicy guza[3]. Guzy poniżej 4 cm rzadko ulegają przemianie złośliwej, wymagają one różnicowania z GIST (guzami podścieliskowymi)[4].
Stanowią około 20-25% łagodnych guzów jelita cienkiego. Dzieli się je na gruczolaki prawdziwe, gruczolaki kosmkowe i gruczolaki z gruczołów Brunnera[5]. Zwykle są to zmiany bezobjawowe; mogą jednak powodować krwawienie z przewodu pokarmowego lub niedrożność. Gruczolak ma pewien potencjał do złośliwienia i podobnie do gruczolaków jelita grubego gruczolaki kosmkowe charakteryzuje większa skłonność do złośliwienia[1].
Stanowi około 15% łagodnych guzów jelita cienkiego[1]. Zwykle występuje w jelicie krętym. Są to zmiany leżące śródściennie w błonie podśluzowej. Guz nie ma potencjału złośliwego, dlatego – gdy nie powoduje objawów – nie usuwa się go. Może być powodem wgłobienia jelita lub krwawienia, gdy dojdzie do jego owrzodzenia[6][5].
Stanowią około 5% nowotworów łagodnych jelita cienkiego. Najczęściej są zlokalizowane w jelicie czczym. Głównym objawem naczyniaka jest krwawienie do przewodu pokarmowego[7].
Zwykle stanowi składnik zespołu Peutza-Jeghersa. Poza najczęstszą lokalizacją w jelicie czczym i krętym mogą występować w okrężnicy i odbytnicy[5] oraz w żołądku[6]. Ze względu na wieloogniskowość zmian leczenie jest zarezerwowane dla zmian objawowych i powikłanych, stosuje się oszczędną resekcję[6]. Choć hamartoma jest uważana za zmianę łagodną, to w 3-6% przypadków obserwuje się przemianę gruczolakowatą[5].
Pierwotne nowotwory złośliwe jelita cienkiego:
Jelito cienkie jest rzadką lokalizacją przerzutów, klinicznie istotne przerzuty do tego narządu występują w 1-2% przypadków, choć w badaniu pośmiertnym występują znacznie częściej[8][9][10]. Zwykle pojawiają się w zaawansowanych stadiach choroby nowotworowej[8]. Najczęstszymi nowotworami przerzutowymi jelita cienkiego jest czerniak, rak jajnika, rak płuca, rak piersi[11].
Jest to najczęstszy nowotwór złośliwy jelita cienkiego, stanowi około 30-40% nowotworów złośliwych jelita cienkiego[12][1][13][14]. Najczęściej jest zlokalizowany w dwunastnicy[12].
Rakowiak stanowi około 30% nowotworów złośliwych jelita cienkiego[1][12]. Najczęściej jest zlokalizowany w jelicie krętym, a rzadziej w dwunastnicy[12].
Chłoniaki stanowią 15-20% nowotworów złośliwych jelita cienkiego, najczęściej są zlokalizowane w jelicie krętym[15]. Zwykle są to chłoniaki nieziarnicze z limfocytów B.
Najczęstsze typy chłoniaków jelita cienkiego[16]:
Chłoniaki jelita cienkiego objawiają się osłabieniem, spadkiem masy ciała, bólami brzucha, krwawieniem do przewodu pokarmowego, niedrożnością i perforacją jelita. W porównaniu z innymi typami nowotworów złośliwych częściej powodują niedrożność lub perforację jelita[17].
Ze względu na zróżnicowaną etiologię choroby chłoniak w obrębie jelita cienkiego może dawać wiele różnych objawów radiologicznych. Zwykle jest widoczny jako zwężająca jelito masa, często guzkowata lub polipowata, może tworzyć głębokie owrzodzenia i przetoki. Nierzadko jednocześnie szerzy się wewnątrzjelitowo i pozajelitowo. Jeśli rośnie obwodowo, to powoduje skrócenie długości jelita z pogrubieniem i zatarciem fałdów. Masa guza może stanowić czoło wgłobienia. Często jest widoczne tzw. tętniakowate poszerzenie światła jelita cienkiego spowodowane zniszczeniem ściany mięśniowej lub jego unerwienia. Tętniakowate poszerzenie nie jest spowodowane zwężeniem lub niedrożnością jelita, która w chłoniakach jelita cienkiego jest stosunkowo rzadka, mimo że guz często osiąga większą masę niż gruczolakorak. W tomografii komputerowej chłoniak tworzy masę o jednolitej gęstości, powoduje pogrubienie ściany jelita oraz rozdzielenie sąsiednich pętli jelita. Zmiany są bardziej jednolite i wykazują mniejsze wzmocnienie kontrastowe niż inne nowotwory złośliwe[18][19].
Mięsaki stanowią 10-15% nowotworów złośliwych jelita cienkiego, rzadziej występuje mięśniakomięsak gładkokomórkowy[12]. Guzy charakteryzuje stosunkowo równomierna lokalizacja we wszystkich odcinkach jelita cienkiego[12]. Najczęstszym typem mięsaków występujących w jelicie cienkim są nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego (guzy stromalne, GIST), których drugą najczęstszą lokalizacją po żołądku jest jelito cienkie. W porównaniu do guzów stromalnych zlokalizowanych w żołądku częściej okazują się złośliwe[18]. W porównaniu z innymi typami nowotworów złośliwych częściej powodują krwawienie z przewodu pokarmowego[17]. W tomografii komputerowej są widoczne jako gładka lub guzkowata zmiana, która może być owrzodziała. W guzie może występować region o obniżonej gęstości, martwica z lub bez poziomu płynu i powietrza, zwapnienia, może bezpośrednio szerzyć się na sąsiednie narządy[18].
Większość nowotworów łagodnych jelita cienkiego jest bezobjawowa i są one przypadkowo znajdowane podczas badań diagnostycznych, zabiegów operacyjnych lub podczas autopsji. Zmiany łagodne zwykle są bezobjawowe, ale 75% guzów objawowych to nowotwory złośliwe[20]. Nowotwory jelita cienkiego najczęściej objawiają się niedrożnością jelit oraz ukrytym krwawieniem z przewodu pokarmowego. Niedrożność może być spowodowana przez wgłobienie się guza, szczególnie łagodnego. Niedrożność spowodowana przez łagodne guzy może być przepuszczająca. Z kolei nowotwory złośliwe charakteryzują się wzrostem obwodowym, który powoduje fiksację guza oraz zrosty, co często prowadzi do niedrożności. Perforacja jelita i jawne krwawienie są rzadkie w większości typów nowotworów jelita cienkiego. Nowotwór może być rozpoznany przez badanie palpacyjne[1].
W diagnostyce nowotworów jelita cienkiego znajdują zastosowanie[19]:
Leczenie zmian łagodnych jest wskazane z uwagi na ryzyko powikłań, a także z uwagi na konieczność potwierdzenia w badaniu histopatologicznym łagodnego charakteru zmiany. Zwykle stosuje się odcinkową resekcję jelita[21].
Leczenie zmian złośliwych jest uzależnione od typu histopatologicznego guza i jego lokalizacji. Zwykle polega ono na szerokiej resekcji z wycięciem węzłów chłonnych. Lokalizacja zmian w dwunastnicy może wymagać wykonania pankreatoduodenektomii. W przypadku guzów typu GIST stosuje się imatynib[22].
| kod ICD10 | nazwa choroby |
|---|---|
| ICD-10: C17 | Nowotwór złośliwy jelita cienkiego |
| ICD-10: C17.0 | Dwunastnica |
| ICD-10: C17.1 | Jelito czcze |
| ICD-10: C17.2 | Jelito kręte |
| ICD-10: C17.3 | Uchyłek Meckela |
| ICD-10: C17.8 | Zmiana przekraczająca granice jednego umiejscowienia w obrębie jelita cienkiego |
| ICD-10: C17.9 | Jelito cienkie, umiejscowienie nieokreślone |
| ICD-10: D13 | Nowotwór niezłośliwy innych i niedokładnie określonych części układu pokarmowego |
| ICD-10: D13.2 | Dwunastnica |
| ICD-10: D13.3 | Inne i nieokreślone części jelita cienkiego |
| ICD-10: D37 | Nowotwór o niepewnym lub nieznanym charakterze jamy ustnej i narządów układu pokarmowego |
| ICD-10: D37.2 | Jelito cienkie |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
