![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/KB_Zamek_Krzy%25C5%25BCacki_w_Bytowie.jpg/640px-KB_Zamek_Krzy%25C5%25BCacki_w_Bytowie.jpg&w=640&q=50)
Nikolaus Fellenstein
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niclaus Fellenstein, (także jako: Mikołaj Fellenstein, Fellensteyn) – pochodzący przypuszczalnie z Koblencji w Nadrenii projektant, mistrz budowlany i fortyfikator zatrudniony przez Zakon krzyżacki w latach 1400-1418[1][2].
![]() Zamek w Bytowie | |
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość |
niemiecka |
Praca | |
Styl | |
Budynki |
Zamek w Bytowie |
W 1392 roku wymieniono go jako mieszczanina z Gdańska[3]. W 1400 roku wstąpił na służbę Zakonu Krzyżackiego ze stałą pensją oraz 20 grzywien rocznie[3]. W tym samym roku z synem Niclausem młodszym przeniósł się do Malborka, gdzie zamieszkał. Wbrew dawnym twierdzeniom, Fellenstein nie pracował przy budowie Pałacu Wielkich Mistrzów na zamku w Malborku, który to pałac rozpoczęto budować około 1380 roku, a więc 20 lat przed jego zatrudnieniem przez Zakon[2]. W 1402 roku Fellenstein pracował na zamku w Rogóźnie[3]. W latach 1403-1406 nadzorował budowę siedziby wójta krzyżackiego w Grabinach Zameczku pod Gdańskiem[3]. W 1404 roku pracował przy budowie zamku w Bytowie[4], który był jednym z najpóźniej zbudowanych zamków krzyżackich i przy jego projektowaniu uwzględniono już rozwój broni palnej. W 1406 roku budował dom letni i kaplicę w Zamku Kiszewskim. W 1406 Fellenstein pracował w Królewcu. W 1407 pracował na zamku Ragnecie. W 1408 nadzorował prace budowlane na zamku w Tylży, gdzie w dokumencie określono go jako towarzysz wielkiego mistrza[5]. W 1415-1418 roku pracował przy zakładaniu miasta Sztum, przy zamku w Papowie Biskupim, Lipienku i Sobowidzu[3].
W 1418 zmodernizował fortyfikacje zamku w Malborku, gdzie zbudował Bramę Nową (Brama Piaskowa). Około 1415 roku na zamku w Brodnicy zmodernizował zewnętrzny pas umocnień przystosowując je do użycia broni palnej, w tym zastąpił część baszt cylindrycznymi bastejami[6], z których można było prowadzić ostrzał z broni palnej.
Po 1420 roku jego działalność budowlana nie jest wzmiankowana[3]. Najpóźniej wymieniony jest w 1427 roku[5].