New Classical architecture
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
New Classical architecture - kierunek, tendecja w architekturze, nawiązująca do klasycznych tendencji myśli architektonicznej i czerpiąca inspirację z osiągnięć antyku oraz renesansu.
Ten artykuł należy dopracować |
New Classical architecture nie jest jednolitym stylem architektonicznym – może pojawiać się w różnych formach. Współczesne budynki klasyczne są nieraz opisywane – co nie jest zbyt prawidłowe – jako zgodne z założeniami architektury tradycyjnej, architektury historyzmu oraz klasycyzmu. W rzeczywistości stanowią one specyficzną kontynuację tych architektonicznych stylów historycznych[1]. Niektórzy teoretycy postrzegają New Classical architecture jako element ruchów takich jak postmodernizm czy New Urbanism, które przyczyniły się do zainteresowania historycznymi formami w ogóle, a także do otwartości na przyswajanie tradycyjnych metod projektowania urbanistycznego i architektonicznego.
Współczesne budynki zbudowane w klasycznej stylistyce, które są niejako echem nowożytnych, nowoczesnych ruchów takich jak secesja, art déco, streamline moderne czy ekspresjonizm, mogą być określane jako przykłady New Classical architecture.