Nerw przeponowy
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Nerw przeponowy (łac. nervus phrenicus) – najdłuższy parzysty nerw wychodzący ze splotu szyjnego. Tworzą go włókna pochodzące z segmentów C3 - C5[1].
Jest wyłącznym nerwem ruchowym mięśnia przeponowego[1], poza tym unerwia czuciowo m.in. opłucną ścienną śródpiersiową, przeponową, osklepek opłucnej, otrzewną dolnej powierzchni przepony, wątroby, pęcherzyka żółciowego i osierdzie serca[1]. Włókna autonomiczne wnikają do nerwu przeponowego przez gałęzie łączące z pniem współczulnym oraz przez splot trzewny, biegną przeważnie wspólnie z włóknami czuciowymi[2].
Oddaje gałęzie[1]:
- opłucnowe;
- osierdziowe;
- przeponowo-brzuszne;
- do grasicy i żyły głównej górnej.