Neptun (1915)

Neptun – duński okręt podwodny z początku XX wieku, jedna z pięciu zbudowanych jednostek typu Ægir. Okręt został zwodowany 22 grudnia 1915 roku w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze, a w skład Kongelige Danske Marine wcielono go w październiku 1916 roku. Jednostka została skreślona z listy floty 26 kwietnia 1933 roku.

Zobacz też: inne okręty o tej nazwie.

Neptun

Siostrzany „Triton” w Gdyni w 1930 roku
Klasa	okręt podwodny
Typ	Ægir
Historia
Stocznia	Orlogsværftet, Kopenhaga
Położenie stępki	1915
Wodowanie	22 grudnia 1915
Kongelige Danske Marine
Nazwa	„Neptun”
Wejście do służby	październik 1916
Wycofanie ze służby	26 kwietnia 1933
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	185 ton 235 ton
Długość	40,6 metra
Szerokość	3,7 metra
Zanurzenie	2,4 metra
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 450 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 340 KM 1 śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,5 węzła 9,8 węzła
Uzbrojenie
3 torpedy
Wyrzutnie torpedowe	3 × 450 mm
Załoga	11

Projekt i budowa

Główny konstruktor austro-węgierskiej stoczni Whitehead & Co. w Fiume Marley F. Hay, po przejściu w 1913 roku do szkockiej stoczni William Denny and Brothers w Dumbarton opracował powiększoną wersję swojego wcześniejszego projektu Havmanden, aby pomieścić dodatkową wyrzutnię torpedową^[1]. Projekt został zakupiony przez Danię, stając się drugim typem okrętów podwodnych zbudowanym w tym kraju^[1]. Powstało pięć jednostek typu Ægir (zwanego także typem B); po utracie w 1916 roku pierwszego duńskiego okrętu podwodnego „Dykkeren” zamówiono szósty okręt, jednak ostatecznie nie został ukończony^[2][3].

„Neptun” zbudowany został w stoczni Orlogsværftet w Kopenhadze^[1][4] . Stępkę okrętu położono w 1915 roku, a zwodowany został 22 grudnia 1915 roku^[1][2].

Dane taktyczno-techniczne

„Neptun” był niewielkim, przybrzeżnym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej^[1][5]. Długość całkowita wynosiła 40,6 metra, szerokość 3,7 metra i zanurzenie 2,4 metra^[2][5]. Wyporność normalna w położeniu nawodnym wynosiła 185 ton, a w zanurzeniu 235 ton^[2][5]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki wysokoprężne o łącznej mocy 450 KM^[2][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 340 KM^{[2][5][uwaga 1]}. Jeden wał napędowy obracający jedną śrubą umożliwiał osiągnięcie prędkości 13,5 węzła na powierzchni i 9,8 węzła w zanurzeniu^[2][6]. Zapas paliwa płynnego wynosił 8 ton^[4] .

Okręt wyposażony był w trzy stałe wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych (dwie dziobowe i jedna na rufie)^[2][4] .

Załoga okrętu składała się z 11 (później 14) oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][2].

Służba

„Neptun” został wcielony do służby w Kongelige Danske Marine w październiku 1916 roku^[4] . Jednostka otrzymała początkowo numer taktyczny 11, zmieniony później na B11^[2][4] . W 1917 roku uzbrojenie okrętu powiększyło się o działo przeciwlotnicze kalibru 57 mm M1885 L/40^[2][4] . „Neptun”, podobnie jak siostrzane okręty, pełnił służbę we Flotylli okrętów podwodnych^[1]. Jednostka została wycofana ze służby 26 kwietnia 1933 roku^[2][7].

Uwagi

1. Fontenoy 2007 ↓, s. 166 podaje, że okręt napędzał jeden silnik wysokoprężny i jeden silnik elektryczny.

Przypisy

1. Fontenoy 2007 ↓, s. 166.
2. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 354.
3. Miller 2002 ↓, s. 23.
4. Gogin 2023 ↓.
5. Miller 2002 ↓, s. 20.
6. Miller 2002 ↓, s. 21.
7. Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 382.

Bibliografia

• Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.). London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Ivan Gogin: ÆGIR submarines (1915-1917). Navypedia. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).
• David Miller: The Illustrated Directory of Submarines of the World. London: Salamander Books Ltd., 2002. ISBN 1-84065-375-2. (ang.).