Neoscholastyka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Neoscholastyka – nurt filozoficzny odnawiający filozofię scholastyczną. Współczesna neoscholastyka zapoczątkowana została encykliką Leona XIII – Aeterni Patris. Leon XIII wezwał do zaangażowania się katolików w pracę filozoficzną i przyjęcie w niej jednego wzorca - scholastyki, w szczególności w formie nadanej przez Tomasza z Akwinu.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Saint_Thomas_Aquinas.jpg/220px-Saint_Thomas_Aquinas.jpg)
Neoscholastyką nazywa się także wcześniejsze formy odradzające filozofię scholastyczną w epoce nowożytnej[1].