Narodowa Organizacja Radykalna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Narodowa Organizacja Radykalna (w literaturze spotyka się także, rzadziej, nazwę Narodowy Obóz Rewolucji[7][3]) – polska narodowo-radykalna[4][8], faszystowska[9][10][1] i narodowo-socjalistyczna[11] organizacja kolaborująca z Niemcami[12][13], utworzona w październiku 1939 roku przez grupę dawnych członków Ruchu Narodowo-Radykalnego Falanga[2][14]. Działała do wiosny 1940 roku[6][15].
Lider | |
---|---|
Data założenia |
październik 1939 |
Data rozwiązania | |
Ideologia polityczna |
narodowy radykalizm, narodowy socjalizm, faszyzm, kolaboracja |
NOR grupował polskich polityków i działaczy, którzy zamierzali współpracować z niemieckimi władzami okupacyjnymi w celu uzyskania wpływu na politykę okupowanej Polski[1]. Inicjatorem powstania grupy był Andrzej Świetlicki[11][2][1][16][17], który wcześniej próbował stworzyć formację o profilu narodowo-socjalistycznym na wzór NSDAP[18]. Jak pisał historyk Tomasz Szarota, NOR „z jednej strony nawiązywała do programu i ideologii ONR-Falangi, z drugiej zaś stwarzała płaszczyznę działania dla osób starszej generacji, antysemitów i germanofilów”[19]. Próba kolaboracji zakończyła się fiaskiem: w marcu 1940 roku lokal NOR zamknęło Gestapo, a w maju tegoż roku aresztowano Świetlickiego, który został w następnym miesiącu rozstrzelany w Palmirach[6].
Przed wojną grupa narodowych radykałów założyła krótkotrwałą organizację o tej samej nazwie. Jej liderem był Jerzy Rutkowski[20].