Narcyz Łopianowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Narcyz Łopianowski ps. „Sarna”, „Komedia”, po wojnie Narcyz Sarna – Łopianowski vel Stanisław Wilczek, (ur. 29 października 1898 w Stokach, zm. 21 czerwca 1984 w Vancouver) – rotmistrz Wojska Polskiego i major kawalerii Polskich Sił Zbrojnych, medalista międzynarodowych konkursów hippicznych, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, Powstania Warszawskiego, więzień NKWD i sowieckich łagrów, cichociemny. Znajomość języków: niemiecki, rosyjski, angielski, białoruski[1]. Zwykły Znak Spadochronowy nr 0209, Bojowy Znak Spadochronowy nr 1556[2][3].
major kawalerii | |
Data i miejsce urodzenia |
29 października 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1919–1947 |
Siły zbrojne |
Wojsko Polskie |
Jednostki |
1 Pułk Ułanów Krechowieckich; |
Stanowiska |
oficer mobilizacyjny; |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |