NMS Smeul (1888)

NMS Smeul – rumuński torpedowiec z lat 80. XIX wieku, jedna z trzech zbudowanych jednostek typu Năluca. Okręt został zwodowany w 1888 roku we francuskiej stoczni Normand w Hawrze i w tym samym roku wcielono go w skład Marina Regală Română. Jednostka zatonęła na minie u ujścia Dunaju 16 kwietnia 1917 roku.

NMS Smeul

Jeden z torpedowców typu Năluca (prawdopodobnie „Smeul”) w 1888 roku
Klasa	torpedowiec
Typ	Năluca
Historia
Stocznia	Normand, Hawr
Wodowanie	1888
Królewska Marynarka Rumuńska
Nazwa	NMS „Smeul”
Wejście do służby	1888
Zatonął	16 kwietnia 1917
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 56 ton
Długość	całkowita: 36,78 metra
Szerokość	3,45 metra
Zanurzenie	0,9 metra
Napęd
1 silnik sprzężony o mocy 540 KM 1 kocioł, 1 śruba
Prędkość	16 węzłów
Uzbrojenie
2 działka rewolwerowe kal. 37 mm (2 x V) 1 mina wytykowa
Wyrzutnie torpedowe	2 × 356 mm
Załoga	20

Projekt i budowa

Torpedowce 1. klasy typu Năluca^[1] zostały zamówione przez Królestwo Rumunii we Francji i powstały w stoczni Normand w Hawrze^[2][3] . Nieznana jest data położenia stępki okrętu, a zwodowany został w 1888 roku^[2][4].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt był niewielkim torpedowcem o długości całkowitej 36,78 metra, szerokości 3,45 metra i zanurzeniu 0,9 metra^[2][3] . Wyporność normalna wynosiła 56 ton^[2][3] . Jednostka napędzana była przez silnik sprzężony o mocy 540 KM, do którego parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy^[2][3] . Prędkość maksymalna napędzanego jedną śrubą okrętu wynosiła 16 węzłów^{[2][3] [uwaga 1]}. Okręt zabierał zapas 7 ton węgla^[3] [4].

Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pięciolufowe działka rewolwerowe Hotchkiss M1873 kalibru 37 mm L/17^[2][3] . Okręt wyposażony był w dwie dziobowe wyrzutnie torped kalibru 356 mm i minę wytykową^[2][3] .

Załoga okrętu składała się z 20 oficerów, podoficerów i marynarzy^[3] [4].

Służba

NMS „Smeul” został wcielony do składu Marina Regală Română w 1888 roku^[3] . W przeciwieństwie do siostrzanych jednostek „Năluca” i „Sborul”, „Smeul” nie został poddany modernizacji uzbrojenia^[3] [4]. Podczas I wojny światowej okręt zatonął u ujścia Dunaju po wejściu na minę 16 kwietnia 1917 roku^[3] [4].

Uwagi

1. Brassey 1892 ↓, s. 258 podaje, że okręt osiągał prędkość 21 węzłów, zaś według Jane 1970 ↓, s. 333 prędkość maksymalna wynosiła 20 węzłów.

Przypisy

1. Brassey 1892 ↓, s. 258.
2. Gardiner, Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 419.
3. Gogin 2023 ↓.
4. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 421.

Bibliografia

• Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene M. Kolesnik (red.). London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
• Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: NĂLUCA torpedo boats (1888). Navypedia. [dostęp 2023-04-26]. (ang.).
• Jane’s Fighting Ships 1905/6. Fred T. Jane (red.). New York: ARCO Publishing Company, 1970. (ang.).
• The Naval Annual, 1892. T.A. Brassey (red.). Portsmouth: J. Griffin and Co., 1892. (ang.).