NGC 770
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
NGC 770 (również PGC 7517 lub UGC 1463) – galaktyka eliptyczna (E1), znajdująca się w gwiazdozbiorze Barana. Została odkryta 3 listopada 1855 roku przez R.J. Mitchella – asystenta Williama Parsonsa[3].
Szybkie fakty Odkrywca, Data odkrycia ...
NGC 770 (SDSS) | |||
Odkrywca |
R.J. Mitchell | ||
---|---|---|---|
Data odkrycia |
3 listopada 1855 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ |
eliptyczna (E1) | ||
Rektascensja |
01h 59m 13,5s | ||
Deklinacja |
+18° 57′ 18″ | ||
Odległość | |||
Przesunięcie ku czerwieni |
0,00882[2] | ||
Jasność obserwowana |
13,0m | ||
Rozmiary kątowe |
1,1' × 0,8' | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
ARP 78, PGC 7517, UGC 1463, MCG 3-6-10, ZWG 461.16 | |||
|
Zamknij
NGC 770 jest w trakcie kolizji z sąsiednią, znacznie większą galaktyką spiralną NGC 772[1]. Ta para oddziałujących ze sobą grawitacyjnie galaktyk została skatalogowana jako Arp 78 w Atlasie Osobliwych Galaktyk[3].