Młotek (budynek)
budynek w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Młotek – blok mieszkalny znajdujący się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, na skarpie, przy ulicy Smolnej 8.
 Widok od strony MWP (2018) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Smolna 8 |
| Typ budynku | |
| Architekt |
Jan Bogusławski, |
| Inwestor |
PUMA |
| Wysokość całkowita |
66 m |
| Kondygnacje |
20 (naziemnych) |
| Ukończenie budowy |
1976 |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′01″N 21°01′31″E | |
Budynek powstał na miejscu przedwojennego Instytutu Oftalmicznego, został zaprojektowany w 1964 przez Jana Bogusławskiego i Bohdana Gniewiewskiego. Budowę wieżowca zakończono w 1976. Był to jeden z pierwszych wysokościowców w Warszawie. Początkowo miał być hotelem polonijnym.
Działka, na której powstał wieżowiec, od 1870 zabudowana była budynkiem Instytutu Oftalmicznego[1]. Obiekt ten przetrwał do powstania warszawskiego[1][2]. Mury przy ulicy Smolnej rozebrano po 1945[3].
W 1964 architekci Jan Bogusławski i Bohdan Gniewiewski zaprojektowali 19-piętrowy budynek na miejscu przedwojennej placówki. W 1976 ukończono jego budowę. Inwestorem było biuro obsługi cudzoziemców „PUMA”. Z powodu charakterystycznego kształtu ostatnich pięter blok nazwany został potocznie „domem z opadłą szczęką” lub „młotkiem”[4]. Był jedną z pierwszych inwestycji tego rodzaju w Warszawie, czyli wysokościowców powstających od lat 60. (obok bloków na Ścianie Wschodniej i Domem Studenckim „Riviera”)[5]. Stał się jednym z najbardziej charakterystycznych budynków w centralnej części miasta[6], a także dominantą skarpy wiślanej[7].
Wysokościowiec był projektowany jako hotel polonijny, w którym miały znaleźć się komfortowe pokoje dla Polaków przyjeżdżających z zagranicy. Szybko jednak przekształcono go z hotelu w blok mieszkaniowy, zważywszy na duże zapotrzebowanie na mieszkania. Lokale kupowano za dewizy. Łącznie w budynku mieściło się 140 mieszkań o powierzchni od 40 do 60 m²[8]. Zainstalowano również szybkie windy i domofony[9]. Budynek stał się jednym z najbardziej ekskluzywnych apartamentowców w PRL-u[10].
Na dachu usytuowano dwukondygnacyjny lokal rozrywkowy z tarasem (19. i 20. piętro)[9][4]. Najpierw była to kawiarnia „Akropol”, a potem klub „Top Floor”, który przez pewien czas działał nielegalnie[9].
W sierpniu 2016 budynek został wpisany do gminnej ewidencji zabytków Warszawy[11].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
