Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monorym – wiersz, w którym w każdym wersie powtarza się ten sam rym[1].
Monorym był szeroko wykorzystywany w poezji średniowiecznego Wschodu (jest wykorzystywany w niektórych układach stroficznych wschodniej poezji, np. gazeli) i w szeregu europejskich średniowiecznych tradycji poetyckich (np. w walijskiej). Stosunkowo krótkie monorymy można znaleźć w poezji narodowej, w tym w rosyjskiej. Jak wskazuje Michaił Gasparow, najwcześniejszym sposobem regularnego użycia rymu, a zatem, z pojawieniem się bardziej złożonych schematów, „monorymy stały się rzadkością i używanie ich zwykle było motywowane treścią wersów”[2]. W rosyjskiej tradycji literackiej monorymy pisali Aleksandr Sumarokow, Afanasij Fiet, Aleksiej Apuchtin, Fiodor Sołogub, Nikołaj Asiejew, Władimir Wysocki[3] i inni.
Wiersz Friedricha Rückerta w przekładzie Afanasija Fieta:
|
|
Monorymiczny fragment poematu dla dzieci „Telefon” Kornieja Czukowskiego:
|
Transkrypcja:
|
Przykład z rosyjskiej poezji ludowej:
|
Transkrypcja:
|
Znanym przykładem wiersza opartego na monorymie jest też utwór z gatunku poezji nonsensownej Akond ze Skwak Edwarda Leara, przełożony przez Andrzeja Nowickiego[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.