Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Monorotaia di Torino – kolej jednoszynowa wykonana przez zakłady Alweg w Turynie w 1961 roku z okazji Międzynarodowych Targów Pracy oraz obchodów setnej rocznicy zjednoczenia Włoch.
Monorotaia di Torino | |
Dane podstawowe | |
Zarządca |
L’Azienda Torinese Mobilità |
---|---|
Długość |
1,800 km |
Sieć trakcyjna |
600 V prądu stałego |
Historia | |
Rok otwarcia |
1961 |
Rok zawieszenia ruchu |
1963 |
Kolej jednoszynowa położona na terenie wystawy Włochy '61 składała się z 1,8 kilometrowego wiaduktu na którym jest tor żelbetonowy o przekroju stożkowym podtrzymywany przez słupy żelbetonowe. Wiadukt był odpowiedzialny za utrzymanie, kierowanie i zasilanie pociągu. To ostatnie było realizowane przez paski metalowe na bokach wiaduktu zasilane prądem stały o napięciu 600 woltów.
Dwie stacje umieszczone na początku oraz na końcu toru zostały wykonane wraz z podniesionymi peronami, które umożliwiały pasażerom dostęp do stacji kolejki. Tor był prowadzony w linii prostej z wyjątkiem odcinka gdzie przebiegał przez sztuczne jezioro.
Pociąg składał się z trzech wagonów połączonych złączami przegubowymi wyposażonych w okna panoramiczne. Wagony były napędzane przez koła ze samochodów ciężarowych oraz poziomy wał osi pionowej i poruszały się po torze żelbetonowym.
Trakcyjne silniki elektryczne były wzbudzane oraz regulowane za pomocą osłabienia pola i zmiany połączenia równoległego na szeregowe za pomocą sterownika elektropneumatycznego.
Dodatkowe były zasilane przez kwasowe akumulatory ołowiowe ładowane przez silniki i prądnicę. Zwalnianie i hamowanie pociągu realizowano poprzez hamulec elektryczny połączony opornikiem oraz hamulce pneumatyczne z hamulcami tarczowymi typu samochodowego. Zaprojektowany był dla trakcji wielokrotnej, projekt wówczas był innowacyjny.
Kolej jednoszynowa przestała być eksploatowana kilka miesięcy po zakończeniu wystawy. Została ponownie wykorzystana podczas wiosny 1962 i 1963 roku głównie dla studentów, Pod koniec lata 1963 roku została ostatecznie opuszczona.
Nieużywany przez lata dworzec południowy padł ofiarą marginesu społecznego. Podczas przypadkowej inspekcji pod koniec lat siedemdziesiątych odkryto że budynek średnio został zniszczony w pożarze wywołanym przez nieznanych sprawców. Spowodowało to jednak bezużyteczność nieruchomości. Wreszcie w 1981 roku budynek został rozebrany[1].
Z biegiem lat wiadukt był demontowany, w 1994 roku w wyniku kilku upadków gruzu zdemontowano wiadukt w całości z wyjątkiem krótkiego odcinka zachowanego jako pomnik innowacyjnego systemu transportowego, który znajduje się nad jeziorem, i obu stacji z których północna jest wyraźnie widoczna z drogi Corso Unità d’Italia.
Z okazji XX Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2006 r. miasto Turyn postanowiło zmienić zagospodarowanie Dworca Północnego w którym się mieści teraz dom dziecka[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.