Monaster Ławryszewski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monaster Ławryszewski – prawosławny męski klasztor między miejscowościami Ławryszewo i Gniesicze, nad Niemnem, w jurysdykcji eparchii nowogródzkiej Egzarchatu Białoruskiego[2]. Między II połową XIII w. a 1530, gdy został zniszczony w czasie tatarskiego najazdu, był to jeden z najważniejszych prawosławnych ośrodków życia monastycznego na ziemi nowogródzkiej. Od połowy XVII w. do 1836 był to klasztor unicki. Następnie został zamknięty, a jego cerkiew przekształcona w świątynię parafialną.
Cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Ławryszewie | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Miejscowość |
okolice Ławryszewa | ||
Kościół | |||
Eparchia | |||
Liczba mnichów (2012) |
3[1] | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew |
św. Elizeusza (na terenie monasteru) | ||
Cerkiew |
Zaśnięcia Matki Bożej (w Ławryszewie) | ||
Założyciel klasztoru | |||
Data zamknięcia |
po 1917 | ||
Data reaktywacji |
koniec XX wieku | ||
53°42′07″N 26°11′22″E | |||
|
Klasztor został reaktywowany w 1911, jednak już kilka lat później, po rewolucji październikowej, został zamknięty ponownie. W 1993 rozpoczęta została odbudowa zniszczonego obiektu sakralnego, a w 2007 monaster otwarto ponownie.