Mięsień równoległoboczny
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mięsień równoległoboczny (łac. musculus rhomboideus) – parzysty mięsień kręgowców, zaliczany do mięśni nadosiowych i mięśni powierzchowych grzbietu.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3c/The_cat_-_an_introduction_to_the_study_of_backboned_animals%2C_especially_mammals_%281881%29_%2820586697835%29.jpg/640px-The_cat_-_an_introduction_to_the_study_of_backboned_animals%2C_especially_mammals_%281881%29_%2820586697835%29.jpg)
Mięsień ten jest u ssaków przykryty mięśniem czworobocznym i unerwiony dogrzbietowymi gałęziami nerwów szyjnych. Łączy wewnętrzną powierzchnię łopatki z okolicą karku i kłębu. Sięga od kręgów szyjnych lub kości potylicznej do wysokości szóstego i siódmego kręgu piersiowego. Wyróżnia się w jego obrębie: mięsień równoległoboczny klatki piersiowej (m. rhomboideus thoracis), mięsień równoległoboczny szyi (m. rhomboideus cervicis), a u części gatunków też mięsień równoległoboczny głowy (m. rhomboideus capitis)[1].
U zwierząt czworonożnych pełni różne funkcje: stabilizuje łopatkę, unosi kończynę piersiową czy też ciągnie w przód podstawę łopatki, cofając wolną część kończyny. Przekazuje ruchy kończyny na stawy: szczytowo-potyliczny i szczytowo-obrotowy. Przy nieruchomej kończynie unosi szyję[1]. U człowieka rotuje łopatkę, zbliża do kręgosłupa i nieco unosi[2].