Milva
włoska piosenkarka i aktorka teatralna / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Milva?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Milva, właśc. Maria Ilva Biolcati (ur. 17 lipca 1939 w Goro, zm. 23 kwietnia[uwaga 1] 2021 w Mediolanie[1]) – włoska piosenkarka oraz aktorka teatralna i filmowa.
Milva (2009) | |||
Imię i nazwisko |
Maria Ilva Biolcati | ||
---|---|---|---|
Pseudonim |
Milva, Milva La Rossa, La Pantera di Goro | ||
Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1939 | ||
Data i miejsce śmierci |
23 kwietnia 2021 | ||
Gatunki | |||
Zawód | |||
Aktywność |
1959–2010 | ||
Wydawnictwo |
Fonit Cetra | ||
Powiązania |
Luciano Berio | ||
Współpracownicy | |||
Giorgio Strehler | |||
Odznaczenia | |||
![]() ![]() ![]() ![]() | |||
| |||
Strona internetowa |
Obok Miny i Ornelli Vanoni zaliczana jest do najbardziej znanych włoskich piosenkarek[2][3]. Nosiła przydomek „Pantera z Goro” („Pantera di Goro). Ze względu na kolor włosów znana była również jako „Ruda” („La Rossa”)[4]. Brała udział w 15 konkursach piosenki na festiwalach w San Remo. Choć nigdy nie wygrała tego konkursu, to na Festiwalu w 2018 roku otrzymała nagrodę za całokształt twórczości.
W ciągu swej trwającej ponad pół wieku kariery artystycznej wydała 173 płyty (wliczając w to albumy studyjne, koncertowe i kompilacje), które zostały sprzedane w liczbie ponad 80 milionów egzemplarzy[5]. Występowała na takich światowych scenach jak: paryska Olympia, mediolańska La Scala, Deutsche Oper Berlin, londyńska Royal Albert Hall; wystąpiła również podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 1984 w Los Angeles[6]. Współpracowała z kompozytorami włoskimi (Ennio Morricone, Enzo Jannacci, Franco Battiato, Luciano Berio) i zagranicznymi (Francis Lai, Mikis Theodorakis, Thanos Mikrutsikos, Vangelis, James Last, Astor Piazzolla, Shinji Tanimura).
Jako aktorka teatralna znana była z interpretacji piosenek do tekstów Bertolta Brechta, które realizowała w Piccolo Teatro we współpracy z Giorgiem Strehlerem i prezentowała w spektaklach: Milva canta Brecht i Milva canta buovo Brecht. W swoim dorobku teatralnym ma również rolę w operetce (Zemsta nietoperza) i musicalu (La vera Storia Luciana Beria). Zagrała też w kilku filmach: Gdzieśkolwiek jest, jeśliś jest... Krzysztofa Zanussiego, Prisonnières Charlotte Silvery, Celluloide Carla Lizzaniego i Tod für fünf Stimmen Wernera Herzoga.
Za swoje osiągnięcia artystyczne otrzymała najwyższe odznaczenia państwowe włoskie (Komandoria Orderu Zasługi Republiki Italii) i zagraniczne (Krzyż Zasługi I klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, Order Sztuki i Literatury i Legia Honorowa).