Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Nicholls[1] (ur. 20 sierpnia 1985 w Perth) – australijski profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w rozwojowym brandzie NXT pod pseudonimem ringowym Nick Miller. W przeszłości występował w federacjach w Australii, Stanach Zjednoczonych i Japonii jako Mikey Nicholls. Jest najbardziej znany z występów w Pro Wrestling Noah, gdzie był częścią zespołu The Mighty Don’t Kneel i dwukrotnie zdobył GHC Tag Team Championship. Ponadto pracował w New Japan Pro-Wrestling, Ohio Valley Wrestling, Pro Wrestling Guerrilla i Ring of Honor.
Nick Miller w kwietniu 2018 | |
Imię i nazwisko |
Michael Nicholls[1] |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Kariera profesjonalnego wrestlera | |
Pseudonimy ringowe |
|
Wzrost |
1,85 m[6] |
Masa ciała |
100 kg[6] |
Zapowiadany z |
Perth, Australia |
Trenerzy |
Davis Storm[3] |
Debiut |
Nicholls rozpoczął treningi w rodzinnym mieście Perth w Dynamite Factory, szkółce wrestlerskiej federacji Explosive Pro Wrestling. Przeprowadził się do Kalifornii i zaczął pracować dla promocji w Stanach Zjednoczonych, takich jak Pro Wrestling Guerrilla[7], NWA Pro[8] i World League Wrestling[9]. Ponadto Nicholls był trenowany w szkółce L.A. Dojo prowadzonej przez federację New Japan Pro-Wrestling[10]. Stoczył kilka walk dla NJPW w Tokyo w 2006[11]. Tego samego roku stoczył przegraną walkę o NWA British Commonwealth Heavyweight Championship[12].
W czerwcu 2007 po tym, jak NWA zaprzestało współpracy z Total Nonstop Action Wrestling (TNA), Nicholls wziął udział w turnieju „Reclaiming the Glory” koronującym nowego posiadacza NWA Heavyweight Championship[13]; odpadł z turnieju będąc pokonanym przez Fergala Devitta[14]. We wrześniu 2007 pokonał Rayna Taylora i panującego mistrza Karla Andersona w 30-minutowym Iron Man matchu i zdobył Empire Wrestling Federation American Championship[15]. W 2009 odbył kilka wystąpień dla federacji Ring of Honor[16][17].
23 lutego 2011, Nicholls zadebiutował w federacji Pro Wrestling Noah i stoczył próbną walkę z Shane’em Haste’em[18]. Miesiąc później obaj zaczęli regularnie występować z japońską promocją. Nicholls wziął udział w turniejach Global League 2012 i 2013 jako singlowy zawodnik[19][20]. 7 lipca 2013, Haste i Nicholls, znani wspólnie jako zespół The Mighty Don’t Kneel (TMDK), zdobyli GHC Tag Team Championship po pokonaniu Toru Yano i Takashiego Iizuki[21][22][23]. 16 września Nicholls zmierzył się i przegrał z Kentą o GHC Heavyweight Championship[24][25]. Pod koniec 2013, magazyn Tokyo Sports uznał Nichollsa i Haste'a za najlepszy zespół roku[26]. TMDK utraciło GHC Tag Team Championship 25 stycznia 2014 na rzecz Maybacha Taniguchiego i Takeshiego Morishimy[27][28][29]. Duo odzyskało tytuły od Dangan Yankies (Masato Tanaky i Takashiego Sugiury) 10 stycznia 2015[30], lecz miesiąc później utracili je na rzecz K.E.S. (Daveya Boy Smitha Juniora i Lance'a Archera)[31]. 28 grudnia 2015 federacja Noah ogłosiła, że Nicholls i Haste opuszczą promocję do końca roku[32]. 11 lutego 2016 ogłoszono jednak, że duet wystąpi podczas miesięcznego touru „Departure to the World”[33]. Ich ostatnia walka odbyła się 10 marca, gdzie pokonali Naomichiego Marufujiego i Mitsuhiro Kitamiyę[34][35].
Po rozpoczęciu kariery w federacji Noah, Nicholls powracał również do Stanów Zjednoczonych by występować w federacji Ring of Honor (ROH) w lutym 2012. Nicholls i Haste wygrali turniej ROH Rise & Prove, dzięki czemu mogli zawalczyć z The Briscoe Brothers[36][37]. Podczas gali ROH Showdown in the Sun z marca 2012, The Briscoe Brothers pokonali Nichollsa i Haste'a w „Proving Ground” matchu[38].
W lutym 2012, Nicholls i Haste zawalczyli podczas odcinków NWA Championship Wrestling from Hollywood[39]. Miesiąc później zaczęli występować dla Ohio Valley Wrestling[40], w którym zostali pokonani przez Rudy’ego Switchblade'a i Jessiego Godderza o tytuły OVW Southern Tag Team Championship[41].
20 grudnia 2014, Nicholls i Haste zadebiutowali w japońskiej federacji New Japan Pro-Wrestling, gdzie oni oraz Naomichi Marufuji zostali ogłoszeni partnerami Toru Yano podczas walki na gali Wrestle Kingdom 9 z 4 stycznia 2015[42]. Podczas gali cała czwórka pokonała grupę Suzuki-gun (Daveya Boy Smitha Juniora, Lance'a Archera, Sheltona X Benjamina i Takashiego Iizukę) w eight-man tag team matchu[43].
W czerwcu 2015, Nicholls i Haste wzięli udział w naborach federacji WWE[44]. W lutym 2016 zostało ogłoszone, że duo podpisało kontrakty z WWE i rozpoczną występy w rozwojowym brandzie NXT[45].
W kwietniu rozpoczęli treningi w szkółce WWE Performance Center[1]. 19 maja podczas nagrań odcinków tygodniówki NXT, Nicholls i Haste zaczęli występować jako Nick Miller i Shane Thorne, zaś nazwę drużyny „TMDK” przemianowano na „TM-61”[46]. W telewizji zadebiutowali w odcinku NXT z 25 maja, gdzie przegrali z DIY (Johnnym Gargano i Tommaso Ciampą[47]. 7 października zostali ogłoszeni uczestnikami drugiego turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic. Dotarli do finału pokonując Riddicka Mossa i Tino Sabbatelliego, Rodericka Stronga w singlowej walce, a także grupę Sanity w półfinale. Ostatecznie przegrali ze zwycięskimi The Authors of Pain (Akamem i Rezarem) podczas gali NXT TakeOver: Toronto. Z powodu kontuzji Thorne'a, Miller nie występował przez prawie cały 2017 w telewizji[48].
3 stycznia 2018 zaczęto emitować winietki promujące powrót Millera i Thorne'a. 31 stycznia stoczyli pierwszą wspólną drużynową walkę od ponad roku, pokonując The Ealy Brothers[49]. Duet wziął udział w turnieju Dusty Rhodes Tag Team Classic 2018, lecz w pierwszej rundzie zostali pokonani przez The Authors of Pain. 1 maja podczas odcinka tygodniówki NXT, TM-61 pokonało Street Profits (Angelo Dawkinsa i Monteza Forda) używając nieczystych zagrań, przez co obaj stali się antagonistami.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.