![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/02/NaimyMikhail.jpg/640px-NaimyMikhail.jpg&w=640&q=50)
Micha’il Nu’ajma
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Micha’il Nu’ajma (arab. ميخائيل نعيمة, ur. 22 listopada 1889 w Libanie, zm. 1988[1] lub 1989[2][3]) – arabski pisarz i krytyk literacki, przedstawiciel syryjsko-amerykańskiej szkoły emigracyjnej w literaturze arabskiej (tzw. mahdżar). Jeden z nielicznych pisarzy arabskich pozostających pod wyraźnym wpływem literatury rosyjskiej. Kształcił się w szkołach prowadzonych przez Rosjan w Libanie i Palestynie, w latach 1906–1911 studiował w Połtawie[4] na Ukrainie. Z powodu udziału w tamtejszym strajku studenckim został czasowo wydalony ze szkoły, którą ukończył z opóźnieniem[2]. W latach 1911–1931 przebywał w USA, gdzie studiował na University of Washington w Seattle, uzyskując dwukrotnie stopień magistra w 1916 roku. Na krótko przed zakończeniem I wojny światowej został wcielony do armii Stanów Zjednoczonych i wysłany na front we Francji[2]. Wróciwszy do USA, zredagował kartę Związku Literackiego (arab. Ar-Rabita al-Kalamijja), stowarzyszenia literackiego założonego w 1920 r. w Nowym Jorku, i został jej sekretarzem[2]. Po powrocie do Libanu w 1932 roku całkowicie poświęcił się pisaniu.
![]() | |
Data urodzenia |
22 listopada 1889 |
---|---|
Data śmierci |
1988 lub 1989 |
Dziedzina sztuki |
literatura |
W swych utworach poruszał problematykę psychologiczną i społeczną. Tworzył szkice literackie, nowele, wspomnienia i dramaty. W pracach teoretycznoliterackich bronił wolności twórcy, m.in. możliwości odejścia od ograniczeń przez system metryczny w poezji[3].